Επιπλέον θέλουμε να σημειώσουμε και κάτι ακόμη, το να θέλει
κανείς να ασχοληθεί με την ιστορία και να μιλήσει για γεγονότα του χθές, σημαίνει
ότι θα πρέπει να είναι έτοιμος να έρθει σε επαφή
και με δυσάρεστα, αν όχι
στενάχωρα γεγονότα. Για παράδειγμα οι τρείς βουλγαρικές κατοχές είναι από αυτά
τα γεγονότα καθώς και η βαριά σκιά της «κληρονομιάς» που μας άφησαν – και ο
νοών νοείτω - , σημαντικό γεγονός είναι επίσης και η φυγή των αρχών του τόπου,
το 1941 με το πλοίο Κορινθία, αφήνοντας το λαό ανυπεράσπιστο στους βάρβαρους
εισβολείς… Για αυτά θα μιλήσει κανείς καθώς και για το τι προβολές γίνονται στο
σήμερα, μέσα από την συλλογική συνείδηση που διαμόρφωσαν; Ακόμη και για το
μεγάλο θέμα του Καπνού, για το οποίο τόσα πολλά λέγοντας, θα ακούσουμε μια
ψύχραιμη αποτίμηση για το τι έμεινε στην πόλη μετά την «φυγή» των καπνεμπόρων
ως κληρονομία και τον «αφανισμό» των καπνεργατών;
Αυτά είναι μερικά από τα θέματα που πιστεύουμε ότι θα έπρεπε
να θιγούν, αν θέλουμε τα εκατοστά γενέθλια της νεώτερης ιστορίας, πέρα από ένα επετειακό, να είναι και
ένα ουσιαστικό γεγονός.
