Κοινή συνισταμένη όλων των διαπιστώσεων, για το μεγάλο θέμα
των ημερών που είναι ψήφιση του νέου πακέτου των μέτρων των 11,5 δις. ευρώ,
είναι η στωικότητα με την οποία τα υποδέχονται οι πολίτες. Ακόμη και οι
κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί είναι πολύ κατώτερες των περιστάσεων,
αποτελούν μια αναιμική σκιά των κινητοποιήσεων άλλων εποχών, όταν το ζητούμενο
δεν ήταν η ανάσχεση των προνομίων αλλά η διεκδίκηση νέων… Ουσιαστικά «για τα
μάτια του κόσμου», όπως λέμε, είναι οι αντιδράσεις που υπάρχουν, παρά γιατί
υπάρχει διάθεση ανύψωσης ενός φράγματος σε όλα αυτά που έρχονται. Οι
εργαζόμενοι και το σύνολο των πολιτών δεν έχουν πει ακόμη το «φτάνει πιά, δεν
πάει άλλο» και αυτό φαίνεται.
Η συμπεριφορά αυτή δεν είναι φυσιολογική και όσες φορές
συνέβη στην ιστορία ήταν αποτέλεσμα της παρακμής μιας κοινωνίας και της κόπωσης
που την συνοδεύει. Η παράδοση αυτής της κοινωνίας σε ένα κύμα βαρβαρότητας που
ερχόταν να σαρώσει κάθε τι που θύμιζε το παλιό, θα