Πριν μια εβδομάδα έσκασε σαν βόμβα ότι Τούρκοι ζαχαροπλάστες
από την Αδριανούπολη διεκδικούν για λογαριασμό τους, τους κουραμπιέδες Καβάλας.
Πολλοί ανησύχησαν αλλά μέχρι εκεί… Κι όμως η υπόθεση αυτή είναι κομμάτι ενός
ευρύτερου παιχνιδιού, ιδιαίτερα αγαπητού στους Τούρκους, ενός πάζλ όπου το
καθένα ξεχωριστά δεν μας λέει τίποτα, αλλά όλα μαζί έχουν πολλά να πούνε. Για
παράδειγμα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Αδριανούπολη είναι μια από τις
πόλεις
σύμβολα της νεοθωμανικής Τουρκίας. Αν στην Κεμαλική εποχή οι πόλεις σύμβολα
ήταν η Τραπεζούντα, η Άγκυρα και η Σμύρνη, στην νέα εποχή Νταβούτογλου είναι η
Κωνσταντινούπολη και η Αδριανούπολη. Όποιος έχει επισκεφτεί την Τουρκία από την
συνοριακή διάβαση των Καστανιών θα έχει διαπιστώσει ότι υπάρχει μια συνοριακή
ανωμαλία!!! Το Κάραγατς, είναι ένα προάστιο της Αδριανούπολης το οποίο
βρίσκεται δυτικά του Έβρου, με την ίδια λογική όταν χαράχτηκαν τα σύνορα θα
μπορούσαν να είναι ανατολικότερα του Έβρου… Με μια τέτοια χάραξη η Αδριανούπολη
θα ήταν μια ελληνική πόλη. Αυτό δεν ήταν δυνατόν να συμβεί καθώς ουσιαστικά
αυτή η πόλη είναι το εφαλτήριο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και η πρώτη
πρωτεύουσα της μέχρι αλώσεως της Κων/πολης.
Τα παραπάνω είναι απλά ιστορία. Όταν στις 3 Ιανουαρίου του
2012 ο Αχμέτ Νταβούτογλου επισκέφτηκε το συνοριακό φυλάκιο στις Καστανιές,
ειδοποιήθηκε και πήγε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος και όχι ο
αντίστοιχος Έλληνας ομόλογος του Τούρκου υπουργού. Σε αυτή την λεπτομέρεια δεν
έδωσε κανείς σημασία. Όπως επίσης δεν έδωσε κανείς σημασία στο γεγονός ότι τα
δώρα του Αχμέτ προς τους Έλληνας επίσημους ήταν τουρκικά λουκούμια και
κουραμπιέδες Καβάλας!!! Αν αυτό δεν σας λέει κάτι μπορείτε απλά να προσπεράσετε
το σχόλιο και να πάτε στο επόμενο.
