Όπως έχουμε επισημάνει και άλλη φορά, ενώ έχει επέλθει το
πολιτικό τέλος της μεταπολίτευσης εντούτοις στην πράξη υφίστανται τα ίδια
κόμματα και τα ίδια πρόσωπα, γιατί ακόμη δεν έχει συμβεί ακόμη εκείνο το
γεγονός που θα θέσει το πολιτικό σύστημα στο «χρονοντούλαπο» της Ιστορίας
(ωραία φράση αυτή, θυμάστε ποιός την είπε πρώτη φορά;) και θα ανοίξει το δρόμο
για μια νέα πολιτική περίοδο.
Συνεχίζει να άρχει το πολιτικό σύστημα που κατάφερε να εξασφαλίσει
«ανάπτυξη» εκποιώντας το κράτος στους σύγχρονους κατσαπλιάδες που ήταν οι
μεγαλοεργολάβοι και οι συνδικαλιστές και για να μας πείσουν ότι αυτό ήταν το
αναπτυξιακό μοντέλο που είχε ανάγκη η εποχή σκορπούσαν την κοινωνικές
επιδοτήσεις και τα δανεικά χρήματα δεξιά και αριστερά.
Σήμερα που το σύστημα – και κατ’ επέκταση και η χώρα – έχει
τεθεί υπό διεθνή επιτροπεία, επιχειρείται η αγορά «χρόνου ζωής» με δύο τρόπους,
ο ένας είναι παραδίδοντας στην δικαιοσύνη και τα μανιασμένα για αίμα σκυλιά των
ΜΜΕ – που το ίδιο εξέθρεψε – τους πιο άχρηστους παίκτες, για να σωθούν οι
υπόλοιποι. Το πολιτικό σύστημα ενώ επί
της ουσίας είναι ότι πιο ανήθικο υπάρχει, επιχειρεί να το παίξει «παρθένα κόρη»
ενώ είναι πασιφανές ότι αυτή τη στιγμή παίζουν και τραγουδούν το γνωστό παιδικό
τραγούδι που λέει «ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο» και φυσικά
ρίχνουν το κλήρο για να δουν ποιος θα φαγωθεί για να σωθούν οι υπόλοιποι…
Θέλουν να δείξουν ότι δεν κάνουν μόνο οι πολίτες θυσίες για
να βγει η χώρα από την κρίση αλλά και οι ίδιοι, εκείνο που δεν λένε όμως είναι
ότι όλα αυτά γίνονται για την μεγάλη θυσία που έρχεται. Οι μέχρι τώρα θυσίες
των πολιτών είχαν να κάνουν με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και την
επιβολή απανωτών φόρων που εξανέμισαν τις πιο αδύνατες αποταμιεύσεις. Πριν
βγούμε από την κρίση θα ζήσουμε την κορύφωση του δράματος που θα αφορά την
ακίνητη περιουσία. Αυτοί που σχεδίασαν αυτή την οικονομική πολιτική γνωρίζουν
πολύ καλά ότι τα τελευταία 20 χρόνια πήρε εκρηκτικές διαστάσεις η αγορά
ακινήτων. Η στατιστική κατοχής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα απέχει έτη φωτός από τα
μεγέθη που ισχύουν στην Ευρώπη. Αυτό το γνωρίζουν, γι’ αυτό και το επόμενο
διάστημα θα αρχίσουν να δρομολογούνται όλες εκείνες οι εξελίξεις που θα
οδηγήσουν στη μεταφορά τίτλων ιδιοκτησίας από τα χέρια των πολλών στα χέρια των
λίγων. Κι άντε αυτοί που έχουν μερικές δεκάδες ακίνητα δεν θα πάθουν και τίποτα
αν χάσουν τα μισά, αυτοί όμως που έχουν μόνο ένα κεραμίδι επάνω από το κεφάλι
τους και θα τους πάρει η μπόρα των νέων μέτρων τι θα κάνουν;
Θεόδωρος Α. Σπανέλης