Θυμάστε εκείνες τις πινακίδες που είχαν τοποθετηθεί πριν
μερικά χρόνια στα δάση όπου έδειχναν ένα σωρό από ξερά χόρτα και ένα αναμμένο
σπίρτο; Έγραφε από κάτω «μια σπίθα, είναι αρκετή να προκαλέσει πυρκαγιά»!!!
Αυτή είναι η καλύτερη εικόνα για να περιγράψεις την σημερινή ελληνική
κοινωνία.
Μετά από μια οικονομική κρίση που ξεκίνησε να εκδηλώνεται το 2008 και κατά την
δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά θα κλείσει τον κύκλο της – για
να γυρίσουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε – σε έξι χρόνια, δηλαδή σύνολο 13 χρόνια…
Μετά από μια σκληρή μνημονιακή πολιτική που έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση το
μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και η οποία έχει αφήσει αλώβητο το πολιτικό
σύστημα και τη διαφθορά και το μόνο που έχει να επιδείξει είναι ερείπια… Τι
άλλο μπορούμε να περιμένουμε; Με όλα αυτά, δεν απέχουμε καθόλου από την εικόνα
που παρουσιάζει ένα πυκνό δάσος σε εποχή ξηρασίας και καύσωνα, μια σπίθα αρκεί
για να εκδηλωθεί η πυρκαγιά…
Κατ’ ανάγκη η πυρκαγιά, αυτή καθ’ αυτή, δεν είναι κακή, όπως
λένε και οι δασολόγοι πολλές φορές χρειάζεται για την αναζωογόνηση του δάσους,
θα μπορούσαμε – έστω και αυθαίρετα - να συμπεράνουμε ότι με τον ίδιο τρόπο θα
λειτουργήσει και σε μια κοινωνία… Εξαρτάται όμως το τι θα κάψει!!! Αν μια
κοινωνική έκρηξη οδηγήσει στο κλείσιμο μιας εποχής και το άταφο πτώμα της
Μεταπολίτευσης στο χώμα, είναι μια λύση μπροστά στο πολιτικό αδιέξοδο που
βιώνει αυτή τη στιγμή η χώρα. Μην ξεχνάτε ότι και ο προηγούμενος κύκλος, αυτός
της επταετούς χούντας έκλεισε κάπως ανάλογα, με εθνική απώλεια και εκατοντάδες
νεκρούς.
Πολλοί φοβόμαστε ότι η επωαζόμενη κοινωνική έκρηξη θα
επιχειρηθεί να είναι απόλυτα ελεγχόμενη έτσι που να μην αγγίξει τον μνημονιακό
πυρήνα στην ουσία του. Θα την πληρώσουν κατά κύριο λόγο θερμοκέφαλοι από τις
διάφορες ακραίες πολιτικές ομάδες που έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα ξεκινήσουν
την επανάσταση και θα τους ακολουθήσει ο λαός, αλλά και κάποιοι περαστικοί...
Το ιδανικό θα ήταν να κλείσει αυτή η ανώμαλη – τόσο
συνταγματικά, όσο και πολιτικά – περίοδος με ένα ποιοτικό άλμα που θα μας κάνει
καλύτερους, ως πολίτες και ως κοινωνία συνολικά, δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν
αυτές οι προϋποθέσεις, η αλλοτρίωση μέσα από μια δήθεν και κατ΄ επίφαση
αλλοπρόσαλλη εκπαίδευση που απονεύρωσε τους νέους και ένα τηλεοπτικό σύμπλεγμα
πλήρους αποβλάκωσης και χειραγώγησης που έχει καθηλώσει στον καναπέ τους
μεγαλύτερους, είναι η απόλυτη εγγύηση για να λειτουργήσουν οι βαλβίδες
ασφαλείας, να εκτονωθεί η πίεσης χωρίς να σκάσει το καζάνι…
Στο ντέρμπυ Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός η καλύτερη απάντηση
είναι, ό,τι δεν παρακολουθούμε στημένα παιχνίδια. Και αν το ποδόσφαιρο έχει
κάποια αξία δεν είναι να βλέπεις, αλλά να παίζεις, χωρίς προκαθορισμένο
αποτέλεσμα!!!
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
