Καλά λένε ότι το τέλειο σχήμα είναι ο κύκλος, γιατί σε ξαναγυρνάει εκεί από όπου έχεις ξεκινήσεις…αν και αυτό ενέχει ένα στοιχείο ματαιότητας άξιζε τον κόπο γιατί σου έχει προσφέρει την ικανοποίηση ότι έχεις κάνει ένα ταξίδι, έχεις δει και έχεις ακούσει και αν έχεις τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά έχεις γίνει σοφότερος.
Το 1974 ο Διονύσης Σαββόπουλος τραγουδούσε: «…όλη η Ελλάδα μια απέραντη παράγκα, παράγκα, παράγκα του χειμώνα…». Αν το κυκλοφορούσε σήμερα κανείς δεν θα μπορούσε να το θεωρήσει ανεπίκαιρο. Πέρασαν κοντά πενήντα χρόνια και αφού διαγράψαμε μια τεράστια (κυκλική) πορεία ξαναγυρίσαμε στο ίδιο σημείο. Γνωρίσαμε τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, γνωρίσαμε την ανομία και την ατιμωρησία τις οποίες ταυτίσαμε με την έννοια της δημοκρατίας, γνωρίσαμε το τεράστιο τζόγο – με τις ευλογίες του κράτους – που ακούει στο όνομα χρηματιστήριο, δώσαμε λευκή επιταγή στους πολιτικούς να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς και σε αντάλλαγμα ζήσαμε μια ζωή χωρίς σκοτούρες, δημοσιοϋπαλληλική – εδώ μπορεί να υποστηρίξει κανείς και δικαίως, ότι δώσαμε πολλά σε σχέση με αυτά που πήραμε, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Σε αυτά τα χρόνια γνωρίσαμε και τί σημαίνει σκάνδαλο και εξεταστική επιτροπή απαλλαγής ευθυνών, ζήσαμε τη διαφθορά σε όλο της το μεγαλείο, συνάψαμε σχέσεις με τους διεθνείς κερδοσκόπους και με τον ερωτιδέα Στρος Καν, μάθαμε τι θα πει τρόικα και βίαιη προσαρμογή στην φτώχεια, μάθαμε όμως το κυριότερο, ότι το Ελληνικό Κράτος δεν είναι ανεξάρτητο είναι ενεχυριασμένο στους δανειστές του…
Από αύριο σε κάθε εθνική επέτειο να υπάρχει στους πανηγυρικούς λόγους και η υπόμνηση ότι όσοι έπεσαν και έδωσαν την ζωή τους δεν το έκαναν υπέρ πίστεως και πατρίδος αλλά υπέρ δανειστών και τρόικας.
Μάθαμε όμως και τι σημαίνει Νέμεσις, γιατί όλοι αυτοί που επένδυσαν πολιτικά σε μια ψεύτικη ευημερία και μας τύφλωναν στην αρχή με δανεικές παροχές και μετά με «φθηνά» δάνεια παντός είδους, καλούνται αυτή την στιγμή από την Ιστορία να διαχειριστούν το πρόβλημα που δημιούργησαν. Η λύση δεν θα έρθει από τις δικές τους ενέργειες, ούτε από τις δικές τους πολιτικές, ο βαθμός της δικής μας ωριμότητας και η αντίστασή μας σε διλλήματα του είδους Μνημόνιο ή Χρεωκοπία θα κρίνει όχι μόνο το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου αλλά και το πώς θα είναι και η επόμενη ημέρα.
Αν δεν το έχετε καταλάβει βρισκόμαστε στη σκηνή ενός αρχαίου θεάτρου όπου ενώ στην αρχή μας είπαν ότι θα παίξουμε σε κωμωδία, τελικά το έργο εξελίσσεται σε τραγωδία ή καλύτερα σε μια μονομαχία σε μια ρωμαϊκή αρένα, με πολύ βία και πολύ αίμα.
Ώρα 9 πρωινή! Παρεμπόδιζε προκλητικά τις στροφές των λεωφορείων του ΚΤΕΛ στο ύψος της Δωδώνης στην παραλία, το ΙΧ όχημα κάποιου μάλλον αδιάφορου συμπολίτη μας, με αποτέλεσμα τη λύση να δώσει η Δημοτική Αστυνομία και φυσικά ο γερανός που ακολούθησε. Την συνέχεια να την φανταστούμε; Θα είχε παρακάλια για τα πρόστιμα και φτηνές δικαιολογίες καθώς και πληρωμή του γερανοφόρου οχήματος από τον ίδιο τον παραβάτη… Το θέμα είναι την επόμενη φορά θα το παρατήσει το αυτοκίνητο μέσα στην μέση;
