Αμετανοησία

Λένε ότι όλα τα αμαρτήματα μπορούν να συγχωρεθούν από τον Πανάγαθο εκτός από ένα, αυτό της αμετανοησίας. Ο λόγος είναι ότι πίσω από αυτό το αμάρτημα κρύβεται ένας άκρατος εγωισμός που δεν επιτρέπει στο άτομο να αναγνωρίσει ότι μπορεί να έχει κάνει λάθος, ότι μπορεί να έχει αδικήσει και εν πάσει περιπτώσει η απουσία συνείδησης για το τι έχει προκαλέσει με τις πράξεις του ή τις παραλείψεις του δεν του επιτρέπουν να επανατοποθετηθεί απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία και να ξεκινήσει μια νέα, αναγεννημένη σχέση. Μόνο αν κάποιος μετανοήσει, θερίσει αυτά που έσπειρε, μπορεί να κάνει μια επανεκκίνηση.

Αυτό που ισχύει λοιπόν για ένα άτομο, ισχύει και για ένα σύνολο ανθρώπων που διέπονται από κοινά χαρακτηριστικά και κοινό τρόπο λειτουργίας. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι αναφερόμαστε στο σύνολο του πολιτικού συστήματος – με ελάχιστες έστω εξαιρέσεις για να μην είμαστε απόλυτοι. Το μεγάλο πρόβλημα που έχει ανακύψει σήμερα δεν είναι το οικονομικό με τη στενή έννοια, αλλά το γεγονός ότι ένα ολόκληρο σύστημα καταρρέει και ο σημαντικότερος λόγος είναι η απουσία αξιοπιστίας.

Πρώτα και κύρια λοιπόν το ζητούμενο είναι ότι το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, του οποίου  ο τρόπος λειτουργίας  είναι η μήτρα που γέννησε τα υπόλοιπα προβλήματα, αρνείται, αφενός να αναγνωρίσει τα λάθη του – ολέθρια τις περισσότερες φορές – και αφετέρου προσπαθεί να διαχειριστεί την προβληματική κατάσταση με μοναδικό στόχο την αυτοσυντήρησή του.

Αυτό ζούμε σήμερα και γι’ αυτό βλέπουμε καθημερινά τα αδιέξοδα να πολλαπλασιάζονται. Ωστόσο στην ζωή, τα αδιέξοδα και οι άγονες καταστάσεις έχουν τα όρια τους, έρχεται η ώρα που αγγίζουμε τον πάτο του βαρελιού και με πολύ βαρύ τίμημα αρχίζει η διαδικασία της ανάταξης. Όπως φαίνεται τον πάτο του βαρελιού δεν τον έχουμε ακόμη αγγίξει, όταν θα φτάσουμε όμως εκεί, το τίμημα που θα πληρώσουμε όλοι μας θα είναι πολύ μεγαλύτερο απ΄ ότι θα ήταν αν είχε επιλέξει το πολιτικό σύστημα την οδό της μετανοίας και της ανάληψης των ευθυνών, τόσο πολιτικών, όσο και ποινικών.

Ήδη οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και θα πρέπει να ετοιμαστούμε, όλοι πλέον, να θερίσουμε, ότι σπείραμε, είτε συμμετέχοντας, είτε ανεχόμενοι τις γνωστές ανώμαλες καταστάσεις.