Τα καθαρά μυαλά

Κανείς δεν διαφωνεί πλέον ότι ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν μια προσωπικότητα με μειωμένα τα δημοκρατικά ιδεώδη και με παρωχημένες αντιλήψεις ακόμη και για την εποχή του όσον αφορά την ανάπτυξης της κοινωνίας. Ωστόσο πέτυχε να τον αντιμετωπίσει η Ιστορία ως ένα καθαρό μυαλό με στρατηγική σκέψη. Ο Ιωάννης Μεταξάς είναι από τα πιο λαμπρά στρατιωτικά μυαλά που γνώρισε

αυτός ο τόπος. Ξεκινώντας από το μικρασιατικό μέτωπο κα φτάνοντας μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Ιωάννης Μεταξάς απέδειξε πολλάκις ότι όχι μόνο είχε στρατηγική σκέψη αλλά και κάτι ακόμη, δεν επέτρεπε στον εαυτό του να υποκύπτει σε ιδεοληψίες και συναισθηματικές αγκυλώσεις. Γι’ αυτό αν και διέπονταν από φιλογερμανικά αισθήματα όταν ήρθε η ώρα να επιλέξει με ποίον θα πάει, επέλεξε τις ατλαντικές δυνάμεις, γιατί ήξερε ότι αυτό ήταν το συμφέρον της χώρας του, την οποία είχε επιλέξει να υπηρετήσει και ως στρατιωτικός και ως πολιτικός. Το εντυπωσιακό δε ποιο είναι; Ότι εκείνη η απόφασή του έτυχε της υποστήριξης όλου του ελληνικού λαού!!!

Το παράδειγμα του Ιωάννη Μεταξά, έχει ιδιαίτερη αξία σήμερα, γιατί έχοντας η Ελλάδα σοβαρό έλλειμμα ελληνοκεντρικής πολιτικής σκέψης ζούμε την διελκυστίνδα του πολιτικού κόσμου ανάμεσα στον λεγόμενο «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» και τον λεγόμενο «φιλοαμερικάνικο προσανατολισμό». Ίσως σας φανεί περίεργο αλλά στο παρασκήνιο λαμβάνουν χώρα γεγονότα που στην συνέχεια διαχέονται σε όλη την κοινωνία  - ακόμη και μέχρι την μικρή μας Καβάλα φτάνουν  – τα οποία θυμίζουν την εποχή του 1914, την εποχή δηλαδή του Εθνικού Διχασμού,  τότε που η πολιτική ζωή παλινδρομούσε ανάμεσα στην συμμαχία με τις Κεντρικές Δυνάμεις (βλέπε Γερμανία) και τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ. Το που οδήγησε εκείνη η κατάσταση είναι γνωστό και αυτές τις ημέρες «τιμούμε» έστω και με εκπτώσεις την Μνήμη της Μικράς Ασίας.

Ένα αντίστοιχο μυαλό σαν του Ιωάννη Μεταξά χρειαζόμαστε, όχι για να επιβάλει ένα στρατιωτικό καθεστώς αλλά για να λάβει μια σωστή απόφαση, ποιους πρέπει να αφήσουμε και που πρέπει να πάμε και αυτή η απόφαση να τύχει ευρείας αποδοχής.