Ένα αγαπημένο μοτίβο στις παλιές ελληνικές ταινίες ήταν αυτό που ο απόγονος μιας παλιάς αριστοκρατικής οικογένειας, προσπαθούσε να «πουλήσει» το όνομα, την καταγωγή και τυχόν τίτλους ευγενείας για να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα, συνήθως, μέσα από ένα καλό γάμο. Σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια η νύφη ήταν τέκνο μια νεόπλουτης και με ταπεινή καταγωγή, οικογενείας, η οποία έχοντας εξασφαλίσει ένα πλούσιο βίο, ένοιωθε ότι για ολοκληρωθεί η ευτυχίας της, θα έπρεπε να συνάψει και ένα γάμο και με ένα – έστω ξεπεσμένο – αριστοκράτη.
Αυτά συμβαίνουν στον κινηματογράφο, είναι όμως σενάρια βγαλμένα από τη ζωή. Μόνο που ο κινηματογράφος όσο και να αντιγράψει τη ζωή, πάντα θα υπολείπεται. Γιατί οι κανόνες που διέπουν την ζωή, είναι ποίο πλούσιοι, ποίο απρόβλεπτοι και πιο ανατρεπτικοί. Για παράδειγμα – κάνοντας μια απόπειρα να το προχωρήσουμε παρακάτω – θα μπορούσε ο γαμπρός να είναι ένας ξεπεσμένος – και άμυαλος - αριστοκράτης, με κάποια μικρά κτήματα, στα οποία υπάρχει θαμμένος ένα θησαυρός, στην αγωνία του όμως να λύσει το πρόβλημα του «άρτου του επιούσιου» δεν έχει μυαλό να σκεφτεί ότι η εκμετάλλευση αυτού του θησαυρού έχει να του προσφέρει πολλά περισσότερα από ότι ένας συμβατικός γάμος, έστω και με καλή προίκα.
Δεν το γνωρίζει, παντρεύεται και κάποια στιγμή η οικογένεια της νύφης βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο της χρεοκοπίας του γαμπρού… Τον αφήνει να κάνει μια ξέφρενη και τριφηλή ζωή, να παίζει σε τυχερά παιχνίδια, να τα σπάει στα μπουζούκια, να ξοδεύει χωρίς συστολή, να υπογράφει επιταγές χωρίς αντίκρισμα, να δανείζεται υπέρογκα ποσά από τις τράπεζες, οπότε μια μέρα βρίσκεται ο γαμπρός ένα βήμα πριν από την φυλακή!!!
Πάει λοιπόν τότε οικογένεια και στο όνομα των σχέσεων που προέκυψαν από το γεγονός του γάμου, προσφέρεται να τον γλυτώσει από τα χειρότερα, αρκεί να τους παραχωρήσει το πατρογονικό οικόπεδο. Του προσφέρουν λύση, ενώ την ίδια στιγμή τον βομβαρδίσουν με απειλές και ύβρεις ότι με την συμπεριφορά του τους έκανε ρεζίλι και τους σχολιάσει η κοινωνία και όλα τα σχετικά… κι όλα αυτά βέβαια για να του κάμψουν ακόμη περισσότερο το ηθικό!!!
Τι να κάνει ο φουκαράς, στο όνομα της οικογένειας και μη έχοντας άλλη λύση, προσφέρει ότι του έχει απομείνει, για να γλυτώσει από τα χειρότερα. Πούλησε το όνομα και την ιστορία του, πούλησε τη ζωή τος, πούλησε μια τεράστια περιουσία για ένα κομμάτι ψωμί και τώρα είναι και υποχρεωμένος να λέει και ευχαριστώ, γιατί αφενός τον γλύτωσαν από τη φυλακή και αφετέρου γιατί τους έδωσαν το δικαίωμα να ζει ως κολλήγος στην μέχρι πρότινος ιδιοκτησία του. Όταν δε ανακαλύπτει ότι το χτήμα που πούλησε για να γλυτώσει έκρυβε ένα θησαυρό πολλαπλάσιας αξίας από τα χρέη του… Τότε τι άλλο του μένει από το να δέσει μια πέτρα στο λαιμό του και να πάει να φουντάρει;
Τα παραπάνω είναι σαν ένα πρόπλασμα σεναρίου για ταινία, στη ζωή τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και πιο απρόβλεπτα. Γι’ αυτό η ιστορία μας δεν είναι απλά μια περίληψη είναι μια απειροελάχιστη πτυχή των όσων – ίσως - κρύβουν οι μέρες που ζούμε!!!
