Η δημόσια συζήτηση μέσω του σχολιασμού των αναρτήσεων αν δεν στηρίζεται σε ένα τεμηριωμένο λόγο, με επιχειρήματα και απόψεις, είναι ένα απλό παραλήρημα. Χρήζει περισσότερο ψυχιατρικής έρευνας παρά οτιδήποτε άλλο. Οι ύβρεις, οι απειλές και η λασπολογία πάντα ήταν το καταφύγιο για κάθε έναν που δεν είχε τίποτα άλλο να πει.
Επιπλέον όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, τις απόψεις μου έχω την ευθύνη και τις λέω και τις υπογράφω επώνυμα. Πως μπορώ λοιπόν να ανοίξω διάλογο με κάποιον που ντρέπεται είτε για το όνομα που έχει ή για αυτά που γράφει; Επιπλέον η "αρθρογραφία" με ψευδώνυμο ταιριάζει μόνο σε ανθρωπάκια που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να κρύβονται. Αυτό που έχω μάθει τόσα χρόνια είναι ότι αυτοί που κρύβονται είναι οι ρουφιάνοι και οι ψυχικά άρρωστοι. Ο υπεύθυνος πολίτης έχει απόψεις και πρόσωπο και με αυτό βγαίνει στην κοινωνία. Τα σκουλίκια και το περιεχόμενο των υπονόμων κινούνται στο σκοτάδι!
Δεν τολμάτε να βγείτε στο φως για να να μην σας κάψει!!!
Θεοδωρος Α. Σπανέλης
- ΚΑΙ ΝΕΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Όταν κάποιος δεν έχει το θαρρος της γνώμης του και κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να μπορεί να εκστομίζει ασυναστησίες και συκοφαντίες, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως κριτική, αλλά ούτε και ως αντίσταση σε "διεφθαρμένους" δημοσιογράφους. Στο χωριό μου το λένει δειλία και ανανδρεία, για να μην πω τίποτα χειρότερο. Πολίτης με δικαιωμα κριτικής - ακόμη και στην εποχή της "ψηφιακής αγοράς"- έχει μόνο όποιος έχει πρόσωπο και ονοματεπώνυμο.
Πάντως καλά πάτε και σε μια εποχή γερμανοκρατίας της Ελλάδας όπως είναι η σημερινή, επάξια θα μπρούσατε να διεκδικήσεται την "χρυσή κουκούλα"!!! Αλήθεια ο παππούς ή ο πατέρας σου στην κατοχή ήταν βουλγαρογραμμένος ή προδότης και ντρέπεσε τόσο πολύ για το όνομα που φέρεις; Με μια απλή διαδικασία στο πρωτοδικείο μπορείς να το αλλάξεις!!! Αρκεί βέβαια οι δικές σου πράξεις να δικαιώνουν μια τέτοια πράξη και να αρνηθείς την "οικογενειακή παράδοση" - που δεν το βλέπω -, αλλά στην ζωή αυτή όλοι αξίζουν για δεύτερη ευκαιρία.Ο Θεός είναι μεγάλος και όλους τους συγχωρεί. Προσπάθησε...
Θ.Σ.
Επιπλέον όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, τις απόψεις μου έχω την ευθύνη και τις λέω και τις υπογράφω επώνυμα. Πως μπορώ λοιπόν να ανοίξω διάλογο με κάποιον που ντρέπεται είτε για το όνομα που έχει ή για αυτά που γράφει; Επιπλέον η "αρθρογραφία" με ψευδώνυμο ταιριάζει μόνο σε ανθρωπάκια που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να κρύβονται. Αυτό που έχω μάθει τόσα χρόνια είναι ότι αυτοί που κρύβονται είναι οι ρουφιάνοι και οι ψυχικά άρρωστοι. Ο υπεύθυνος πολίτης έχει απόψεις και πρόσωπο και με αυτό βγαίνει στην κοινωνία. Τα σκουλίκια και το περιεχόμενο των υπονόμων κινούνται στο σκοτάδι!
Δεν τολμάτε να βγείτε στο φως για να να μην σας κάψει!!!
Θεοδωρος Α. Σπανέλης
- ΚΑΙ ΝΕΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Όταν κάποιος δεν έχει το θαρρος της γνώμης του και κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να μπορεί να εκστομίζει ασυναστησίες και συκοφαντίες, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως κριτική, αλλά ούτε και ως αντίσταση σε "διεφθαρμένους" δημοσιογράφους. Στο χωριό μου το λένει δειλία και ανανδρεία, για να μην πω τίποτα χειρότερο. Πολίτης με δικαιωμα κριτικής - ακόμη και στην εποχή της "ψηφιακής αγοράς"- έχει μόνο όποιος έχει πρόσωπο και ονοματεπώνυμο.
Πάντως καλά πάτε και σε μια εποχή γερμανοκρατίας της Ελλάδας όπως είναι η σημερινή, επάξια θα μπρούσατε να διεκδικήσεται την "χρυσή κουκούλα"!!! Αλήθεια ο παππούς ή ο πατέρας σου στην κατοχή ήταν βουλγαρογραμμένος ή προδότης και ντρέπεσε τόσο πολύ για το όνομα που φέρεις; Με μια απλή διαδικασία στο πρωτοδικείο μπορείς να το αλλάξεις!!! Αρκεί βέβαια οι δικές σου πράξεις να δικαιώνουν μια τέτοια πράξη και να αρνηθείς την "οικογενειακή παράδοση" - που δεν το βλέπω -, αλλά στην ζωή αυτή όλοι αξίζουν για δεύτερη ευκαιρία.Ο Θεός είναι μεγάλος και όλους τους συγχωρεί. Προσπάθησε...
Θ.Σ.
