Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί από αυτή την στήλη, αν τελικά
η ιστορία με τον τσομπάνη και το λύκο έγινε για το καλό των προβάτων ή του
τσομπάνη. Αναρωτηθήκαμε αν ο μεγαλύτερος εχθρός για τα πρόβατα είναι ο λύκος
που όταν μπει στο μαντρί θα «ξεπαστρέψει» 2 – 3 ζωντανά για να χορτάσει την πείνα του ή ο τσομπάνης
που όταν τα πάει στο χασάπη τα αποδεκατίζει. Ως γνωστό ο τσομπάνης επικαλείται
τον λύκο για να κρατάει με τον φόβο τα πρόβατα κοντά του, όταν δε βγει κανένα
πρόβατο από το μαντρί να το λιανίσει ο λύκος;
Ως γνωστό, η φράση «όποιος φύγει μακριά από το μαντρί τον
τρώει ο λύκος» πέρασε στην πολιτική ορολογία του τόπου, από τον αείμνηστο
αρχηγό της ΝΔ Ευάγγελο Αβέρωφ. Τουτέστιν, αν θέλουμε να κάνουμε αναγωγές
ανάμεσα στο 1984 όταν διατυπώθηκε αυτή η φράση και το σήμερα, θα καταλήξουμε
στο συμπέρασμα ότι το μαντρί είναι τα κόμματα, ένας θεσμός που οι ίδιοι οι
πολιτικοί τον έχουν καταξεφτιλίσει, μετατρέποντας την δημοκρατία μας σε
κομματοκρατία. Επιπλέον, σήμερα με την οικονομική και κοινωνική κρίση στα ύψη,
αδυνατούν οι πολιτικοί να φέρουν εις πέρας ακόμη και αυτό το έργο της
αυτοκάθαρσης της πολιτικής ζωής. Τα αποτελέσματα γνωστά σε όλους, έχουμε μια
πρωτοφανή αποσυσπείρωση και μια έντονη πολεμική των πολιτών εναντία στα κόμματα.
Η κρίση των κομμάτων είναι πάνω απ’ όλα κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς
τους πολιτικούς. Φαίνεται λοιπόν ότι η απάντηση του πολιτικού συστήματος στην
απαξίωση κομμάτων και πολιτικής δεν είναι η μετεξέλιξη του πολιτεύματος σε κάτι
καλύτερο, αλλά η δημιουργία έντονης κοινωνικής πόλωσης, με την Χρυσή Αυγή στο
ρόλο του λύκου!!!
Δεν ξέρουμε αν η Χρυσή Αυγή είναι εξάρτημα του πολιτικού
συστήματος ή όχι, σίγουρα όμως ο αχαλίνωτος και παρορμητικός τρόπος που
πολιτεύεται και το ιδεολογικό υπόβαθρο που φέρει, είναι αυτό που είχε ανάγκη το
πολιτικό σύστημα για να προκαλέσει συνθήκες πόλωσης και κατ’ επέκταση
συσπείρωση γύρω του, ως εγγυητή της ασφάλειας της κοινωνίας.
Μήπως όμως πρέπει κάποιος να μας θυμίζει συνεχώς για ποιούς
λόγους και κάτω από ποιές συνθήκες ανδρώθηκε αυτό το ακροδεξιό κόμμα που σε
μερίδα του πληθυσμού εμφανίζεται ως ο «τιμωρός» και ο «φύλακας άγγελος» των
φτωχών και των κατατρεγμένων; Το ξεπούλημα της χώρας, η υπεξαίρεση των χρημάτων
των ασφαλιστικών ταμείων, η απαξίωση μισθών και συντάξεων, η διαφθορά και η
ατιμωρησία των ενόχων και η διάλυση στοιχειωδών λειτουργιών του κράτους
(ασφάλεια, υγεία, εκπαίδευση) δεν είναι το έργο των πολιτικών ηγετών; Αυτών που
τώρα ως διακορευθείσες κόρες φωνάζουν για την Χρυσή Αυγή; Αυτοί δεν έχουν
δικαίωμα ούτε να μιλούν. Η μοναδική ασπίδα σε κάθε φασίζουσα συμπεριφορά, είτε
αυτή προέρχεται από ακραίες ομάδες όπως η Χρυσή Αυγή, είτε από τους κρατικούς
και πολιτικούς μηχανισμούς, είναι οι ενσυνείδητοι πολίτες. Τίποτα άλλο.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
