Πλέον και οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι αναγνωρίζουν πιά, ότι η συνταγή του Μνημονίου, δεν ήταν το καλύτερο «φάρμακο» για το ελληνικό πρόβλημα χρέους. Οι λόγοι πολλοί και δυσερμήνευτοι πολλές φορές, συνοπτικά όμως μπορούμε να σταθούμε στο γεγονός της ιδιαιτερότητας της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνία και οικονομίας – τουλάχιστον – τους δυο τελευταίους αιώνες.
Τώρα που το έλλειμμα μεγάλωσε παρά τις περί του αντιθέτου προσδοκίες, τώρα που η ύφεση ξεπέρασε επίσης τις προβλέψεις, τώρα που ο ασθενής δείχνει απροθυμία να ανανήψει, τώρα και οι πλέον ξεροκέφαλοι αντιλαμβάνονται ότι «εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε», τώρα είναι η ώρα να ανοίξει μια σοβαρή – με την έννοια της ρεαλιστικής προσέγγισης - συζήτηση στην Ευρώπη για το ελληνικό πρόβλημα.
Κι όπως συμβαίνει σε όλες τις ασθένειες, έτσι και τώρα, το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουν άπαντες είναι ότι μόνο μια ολιστικού χαρακτήρα προσέγγιση, που θα αγγίζει τόσο «το πνεύμα, όσο και την ύλη», μπορεί να είναι μια διαδικασία που θα γεννάει ελπίδα για ένα αίσιο αποτέλεσμα της προσπάθειας.
Αντί λοιπόν να συνεχίζεται η προσπάθεια μεταφοράς συνταγών, ας σταθούμε στο γεγονός ότι κάθε ασθενής θέλει την δική του θεραπεία. Έτσι οι λύσεις στα προβλήματα θα πρέπει να αναζητηθούν στις γενεσιουργές αιτίες των προβλημάτων και όχι σε αυτό που κάποιοι θεωρούν ως αποτέλεσμα. Με λίγα λόγια χρειαζόμαστε «ελληνικές» λύσεις και όχι «Φιλελληνικές» στο πρόβλημα.
Τώρα, όπως και τότε, όσο καλές και να είναι οι προθέσεις, δεν αρκούν για να δοθούν απαντήσεις στα προβλήματα επιβίωσης ενός κρατικού μηχανισμού που ξεψυχάει, αν δεν λαμβάνουν υπόψη την ελληνική ιδιαιτερότητα, έτσι όπως αυτοί διαμορφώνεται με την κατακερματισμένη, παρασιτική, οικογενειακού χαρακτήρα οικονομία, η οποία όμως αν ορθολογικοποιηθεί αντί να απορριφθεί συλλήβδην, μπορεί να δώσει εύρωστα οικονομικά μεγέθη.
Με λίγα λόγια αντί να στεκόμαστε – στέκονται - στο απλοποιημένο σχήμα στεγνός αισθημάτων, οργανωμένος και εργατικός Βοράς, και από την άλλη πλούσιος αισθημάτων, ανοργάνωτος και τεμπέλικος Νότος, έτσι όπως προωθείται κύρια από τα έντυπα της Γερμανίας, ας το προσεγγίσουμε το θέμα από μια άλλη σκοπιά, πως μπορεί ο καθένας από την πλευρά του να είναι χρήσιμος στον άλλο, έτσι ώστε ως σύνολο να αποτελέσουν μια ευρωπαϊκού τύπου λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Δύσης.
