Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Η ομολογία άργησε δύο χρόνια!


Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου την Κυριακή το βράδυ στην Βουλή, ήταν εξαιρετική, περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο την νεοελληνική πραγματικότητα, πολιτική και οικονομική. Μίλησε για την διάβρωση του κράτους από την διαφθορά και την διαπλοκή, μίλησε για τις υπερεξουσίες των κομματικών και συνδικαλιστικών εγκάθετων. Μίλησε ακόμη για την ανομία, την ασυδοσία, τα πλιάτσικο που γίνεται στην δημόσια περιουσία. Μίλησε για την διάλυση της παραγωγικής μηχανής της
χώρας, για την αθρόα εισαγωγής προϊόντων, για την κάλυψη καταναλωτικών αναγκών. Μίλησε τόσο για το οικονομικό, το ενεργειακό αλλά κύρια για το πολιτισμικό έλλειμμα.  Με λίγα λόγια περιέγραψε με ακρίβεια και περισσή ειλικρίνεια το νεοελληνικό πρόβλημα… Εξαιρετικά όλα όσα είπε… Μόνο που έκανε ένα μικρό λάθος! Άργησε!


Αυτά έπρεπε να τα πει δύο χρόνια πριν, όταν ως παντοδύναμος πρωθυπουργός, με 160 βουλευτές, όλοι στρατιωτάκια αφού είχε νωπή την λαϊκή εντολή, είχε την δύναμη να τα αλλάξει ή τουλάχιστον να προσπαθήσει να τα αλλάξει. Τώρα η μόνη αξία που μπορούν να έχουν τα λόγια αυτά είναι να αποτελέσουν πρόπλασμα για ομιλίες που θα μπορεί να εκφωνεί σε διάφορα πανεπιστήμια του κόσμου, με θέμα, πως μπορείς να ξεφτιλιστεί ένας παντοδύναμος πολιτικός λόγω… ατολμίας! Για μην πούμε τίποτα άλλο!