Δύο Ελληνικές σημαίες κειμήλια από τις χαμένες πατρίδες,
κρατούσαν προχθές στα χέρια τους άνθρωποι της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας και
ενημέρωναν τον κόσμο για την ιστορία τους. Η δεξιά σημαία στη φωτογραφία,
ραμμένη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και ίσως αναρτημένη σε κάποιο
Ελληνικό κτίριο, ήλθε στην Ελλάδα με κάρο προσφύγων, οι οποίοι μάλιστα
στην
περιοχή της Θράκης, την είχαν απλωμένη πάνω στο κάρο για να αναγνωρίζεται από
τους Έλληνες στην αναμπουμπούλα της ανταλλαγής των πληθυσμών.
Η δεύτερη αριστερά, έχει γνωστή ταυτότητα. Ράφτηκε το 1903
και αποτελούσε για χρόνια το Ελληνικό σύμβολο της γνωστής Ζωγραφείου Σχολής. Το
1910, σκέπασε μια μικρή μαθήτρια της Σχολής, όταν αυτή κατά τη διάρκεια Εθνικής
γιορτής απήγγειλε το ποίημα "Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"!
Και τα δύο αυτά κειμήλια, προσφέρθηκαν από την κόρη της
Άννας Δημητριάδου (1905 - 2003), παρούσα στην Μικρασιατική Τραγωδία, στην
Πατριωτική Κίνηση Καβάλας, με σκοπό να τις διαφυλάξουν και να τις
προστατεύσουν.
Ωστόσο να σημειώσουμε και με αφορμή το επεισόδιο που έγινε
προχθές με τις σημαίες στον αρχαιολογικό
χώρο των Φιλίππων – όπου μέλη της Πατριωτικής Κίνησης τοποθέτησαν την σημαία με
το αστέρι της Βεργίνας στην θέση της σημαίας της Ε.Ε. – ότι τέτοιου είδους
ακτιβισμοί είναι άνευ νοήματος και προσφέρονται μόνο για το θεαθήναι και την
δημιουργία εντυπώσεων, θετικών ή αρνητικών. Σε καμία περίπτωση δεν λύνουν
κάποιο από τα υπαρκτά προβλήματα. Με λίγα λόγια πολύ φασαρία για το τίποτα.