Και στην Καβάλα η χθεσινή απεργία ήταν μαζική και οι δύο
συγκεντρώσεις ήταν κάτι παραπάνω από αυτό που συναντήσαμε άλλες φορές. Έχοντας
χαθεί προ πολλού το ισχυρό όπλο της ψήφου
των εκλογών από τους ψηφοφόρους, η
χθεσινή απεργία ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια δήλωσης της αντίθεσης των πολιτών
στα νέα μέτρα. Έχει όμως αμφιβολία κανείς ότι δεν θα περάσουν από τα Βουλή τα
νέα μέτρα;
Το όπλο της ψήφου χάθηκε λόγω της ανυπαρξίας ουσιαστικής
πρότασης εξόδου και αναγέννησης. Το δίλλημα των εκλογών εξαντλήθηκε ανάμεσα
στον παλιμπαιδισμό των δύο πολιτικών άκρων και στη βύθιση, στην απαξίωση και
την ντροπή του παραδοσιακού κέντρου. Από αυτό το δίλλημα προέκυψε μια κυβέρνηση
συμβιβασμών και ανάγκης η οποία ωστόσο έχει τη δύναμη να υποθηκεύσει το σύνολο
της χώρας, κινητής και ακίνητης περιουσίας, στους δανειστές. Αυτό ζούμε τώρα,
μια κυβέρνηση τρικομματική σε διατεταγμένη υπηρεσία και οι πολίτες απαντούν
στην νέα υπεξαίρεση δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου με μια απεργία… Σιγά τα ωά.
Μια 24ωρη απεργία είναι αυτή τη στιγμή μια δήθεν απεργία,
είναι ένα άλλοθι για παράδοση στην πλήρη υποταγή. Αν η απεργία είναι η απάντηση
στο σημερινό πολιτικό αδιέξοδο αυτή πρέπει να είναι συνεχής και στοχευμένη. Μόνο
αν παραλύσουν ζωτικές δομές του κράτους θα καταλάβει η κυβέρνηση – αφού αυτή
συνομιλεί στην παρούσα χρονική στιγμή με τους δανειστές – ότι η υποχώρηση
έφτασε στα όρια της. Ένα βήμα ακόμη θα σημάνει ολοκληρωτική κατάρρευση. Αν
καταστεί αυτό σαφές, τότε η απεργία θα μπορέσει να είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο
αντίδρασης. Οφείλουμε να το δοκιμάσουμε, γιατί αν δεν γίνει κάτι τώρα, η πλήρης
αποσύνθεση που θα επακολουθήσει του ξεπουλήματος, θα μας φέρει αντιμέτωπους με
μορφές βίας που δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε σήμερα. Το αύριο θα είναι πολύ
πιο ζοφερό και άγριο, αν η δική μας υποταγή είναι πλήρης και η αυθάδεια των
δανειστών δεν γνωρίζει όρια. Ένα βήμα μας χωρίζει ανάμεσα σε μια αξιοπρεπή
στάση και την επελαύνουσα βαρβαρότητα.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
