Εδώ και λίγο καιρό παίζεται μια τραγωδία, για γέλια και για
κλάματα. Τη μία ακούμε ότι θα ασκηθεί δίωξη εναντίον των Γιώργου Παπανδρέου και
Γιώργου Παπακωνσταντίνου για την υπαγωγή της χώρας στη μνημονιακή πολιτική, την
άλλη διαρρέει, δήθεν στο τυχαίο, ότι υπάρχει
μια λίστα του ΣΔΟΕ με 32 (στην
αρχή 24) άτομα στην οποία περιλαμβάνονται πολιτικά πρόσωπα που δεν μπορούν να
δικαιολογήσουν τον ξαφνικό πλουτισμό τους, μετά ανακύπτει άλλο θέμα με μια
λίστα με 2.000 μεγαλοκαταθέτες στην Ελβετία η οποία – άκουσον άκουσον – είχε
παραδοθεί από τη Λαγκάρντ στον Παπακωνσταντίνου το 2010, εκείνο την παρέδωσε
στον Ευάγγελο Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών το 2011, όταν έφυγε από το
υπουργείο την πήρε μαζί του (!!!) και
χθες με κούριερ την παρέδωσε με ένα
στικάκι (USB)στον
πρωθυπουργό και από εκεί στο ΣΔΟΕ για τα περαιτέρω!!! Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά
τα ευτράπελα έχουμε και διάφορους πολιτικούς – πολιτειακούς παράγοντες, όπως ο
πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης που προβαίνει σε δηλώσεις αντάξιες
καταγωγίου!!! Κι αντί να αναγκαστεί σε παραίτηση και μόνο για την ποιότητα των
δηλώσεων του, το θέμα το προσπερνάμε γιατί βγήκε στη φόρα η λίστα των 2.000
ατόμων. Τώρα θα αρχίσουν νέες διαρροές, νέα ονόματα με εκατομμύρια καταθέσεων
και θα ανατροφοδοτηθεί η συζήτηση για το ποιοι έφαγαν και πόσα. Συζήτηση όμως
χωρίς αποτέλεσμα.
Όπως το πάνε και το γυροφέρνουν το θέμα, στο τέλος ο μόνος
που θα έχει δει τα κελιά του Κορυδαλλού από την μέσα πλευρά θα είναι ο Άκης
Τσοχατσόπουλος για τον οποίον ίσως θα πρέπει να εκφράσουμε και τη συμπάθεια μας
γιατί ήταν το μόνο κορόιδο που πιάστηκε και θα τιμωρηθεί για τις πράξεις τους.
Όλοι οι υπόλοιποι, μα όλοι οι υπόλοιποι φαίνεται ότι θα την βγάλουν καθαρή!
Άντε να πληρώσει το πολύ και ο Μεϊμαράκης για να υπάρχει μια διακομματική
τιμωρία στις ποινές για να μην χαλάσει η ισορροπία.
Για την ουσία όμως κανείς δεν μιλάει και αυτή είναι ότι
επιχειρείται αυτή τη στιγμή να δημιουργηθεί στη χώρα κλίμα κάθαρσης χωρίς όμως
τιμωρία των χιλιάδων εμπλεκομένων στο μεγάλο φαγοπότι. Το σύστημα εισπράττοντας
τις αντιδράσεις του κόσμου στα νέα μέτρα σκληρής λιτότητας πετάει στην αρένα
δύο «ψοφίμια» για να ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα και όλοι οι υπόλοιποι να
περάσουν την καταιγίδα αβρόχοις ποσί. Είναι δυνατόν; Ναι είναι όσο εμείς τρώμε
το κουτόχορτο που μας σερβίρουν κάθε βράδυ τα τηλεοπτικά κανάλια. Μπορούμε
άραγε να αντισταθούμε απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν; Ναι, το πρώτο και
πιο απλό είναι να κλείσουμε τον τηλεοπτικό δέκτη.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
