Η προϊστορία που υπάρχει με τα τρία μνημόνια στην πλάτη μας,
θα πρέπει να μας κάνει πάρα πολύ επιφυλακτικούς σε σχέση με την συζήτηση που
γίνεται για τον ορυκτό πλούτο που πιθανότατα
υπάρχει – μέχρις ότου οι
εκτιμήσεις γίνουν ενδείξεις και οι ενδείξεις αποδείξεις – καθώς αν σήμερα όλο
αυτός ο πλούτος μπει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για το δημόσιο χρέος, θα
μας πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε «κοψοχρονιά». Το πολιτικό σύστημα που
κυβερνάει τη χώρα, προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία δεν θα είχε κανένα
πρόβλημα να εκχωρήσει τα πάντα για να σβηστεί το χρέος.
Επιπλέον, όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι και πάρα
πολλοί συμπατριώτες μας, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να ξεπουλήσουν ακόμη και
την μάνα και τον πατέρα τους, προκειμένου να επιστρέψουν στην προ 2010 εποχή. Ο
ορυκτός πλούτος ανήκει σε όλους μας και στα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, δεν
μπορούμε να τον δώσουμε για να πληρωθεί η δική μας αφροσύνη να εμπιστευτούμε
την διακυβέρνηση της χώρας σε άχρηστους και λαμόγια. Θα πρέπει να μιλήσουμε για
την αξιοποίηση του όταν έχει ανατραπεί το σημερινό πολιτικό σύστημα που το μόνο
που μπορεί να παράγει είναι υποτέλεια και ξεπούλημα.
