Η προχθεσινή απόφαση του eurogroup για καταβολή της δόσης των 44
δισ. ευρώ σε δόσεις, αποτελεί την πιο ξεκάθαρη απόδειξη ότι για τους ευρωπαίους
εταίρους μας, η κυβέρνηση είναι αναξιόπιστη. Επιπλέον, επειδή και η όποια
εναλλακτική κυβερνητική πρόταση υπάρχει αυτή τη στιγμή θεωρείται
αναξιόπιστη,
επέλεξαν να μας δώσουν τα χρήματα σε δόσεις. Κατά το κοινός, βλέποντας και
κάνοντας.
Όταν την ίδια εικόνα έχουν και οι περισσότεροι έλληνες για
τα κόμματα εξουσίας, για να μην πούμε για το σύνολο του πολιτικού συστήματος,
γεννάται το ερώτημα για το πώς μπορεί ακόμη να στέκεται αυτή η κυβέρνηση. Η
απάντηση είναι απλή; Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο. Ουσιαστικά έχουμε μια κυβέρνηση
που στηρίζεται στην ανοχή τη δική μας και των εταίρων μας.
Δεν είναι καθόλου τιμητικό για μια χώρα να έχει περιέλθει σε
αυτή την κατάσταση, αλλά ήταν νομοτελειακό να συμβεί αυτό, αν σκεφτεί κανείς με
τι κριτήρια ψηφίζαμε και ίσως και να συνεχίζουμε να ψηφίσουμε, παρά τα
προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η κοινωνική απάθεια, λόγω των
οξυμένων οικονομικών προβλημάτων έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που ακόμη και
τώρα οι λαθρόβιοι της πολιτικής κονίστρας έχουν βγει στο σεργιάνι εκλιπαρώντας
για μια ακόμη ευκαιρία… Όλα τα αποβράσματα των προηγούμενων καταστάσεων αντί να
επιλέξουν τον πολιτικό τους θάνατο και την απόσυρση, επιδιώκουν την αναβάπτιση
μέσα στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ προκειμένου να επανέλθουν εξαγνισμένοι και με
πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Χωρίς να έχουν ζητήσει συγγνώμη, χωρίς να έχουν ταπεινωθεί,
χωρίς να έχουν δώσει έμπρακτα δείγματα μετάνοιας, επιδιώκουν να κάνουν ένα restart, όπως κάνουν και με
το προσωπικό τους υπολογιστή. Λες και η ζωή είναι σαν τον υπολογιστή, όταν
«κολλάει» έχουν την λύση του restart.
Αν το πετύχουν θα είναι μια ακόμη ήττα, πρώτα απ’ όλα δική μας και στην
συνέχεια της πατρίδας μας.
Σε τελική ανάλυση αν είναι να ξαναδούμε όλους αυτούς να
κατέχουν θέσεις και αξιώματα, είτε σε κυβερνητικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο
αυτοδιοίκησης, θα πρέπει να σκεφτούμε μήπως τελικά η τιμωρία των ευρωπαίων εταίρων
μας, δεν είναι η καταβολή της δόσης σε δόσεις, αλλά η διατήρηση στη φορμόλη,
των ζωντανών – νεκρών του πολιτικού μας συστήματος. Μια τιμωρία που πιο πολύ
φέρει χαρακτηριστικά της αιώνιας κόλασης, παρά μιας πρόσκαιρης καταιγίδας.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
