Η πρώτη ανάγνωση σε αυτή τη φωτογραφία είναι μια σειρά άσπρα
μάρμαρα που αποτελούν τη βάση επάνω στην οποία έχει ανεγερθεί το μνημείο στην
κάτω πλευρά της πλατείας Ελευθερίας, με τον όρκο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η
δεύτερη και πιο προσεκτική ανάγνωση είναι ότι μια ολόλευκη
γάτα το «παίζει»
χαμαιλέων και εκμεταλλεύεται το καμουφλάζ που της προσφέρει το λευκό της
τρίχωμα για να περνάει απαρατήρητη περιμένοντας την λεία της. Η τρίτη ανάγνωση
είναι ότι αυτή η παραλλαγή που είναι κανόνας για να μπορέσει να χορτάσει η γάτα
την πείνα της, έχει γίνει ο κανόνας της κοινωνίας μας. Όλοι αυτοί που περνούσαν
από το ένα βουλευτικό γραφείο στο άλλο και άλλαζαν της φανέλες με τα χρώματα
του εκάστοτε κόμματος εξουσίας, σήμερα είναι αυτοί που φωνάζουν περισσότερο από
όλους. Είναι αυτοί που διαμαρτύρονται γιατί μαζί με την κατάρρευση του
πολιτικού συστήματος χάνεται και το περιβάλλον που τους επέτρεπε να περνάνε «λούφα
και παραλλαγή». Δεν ξέρουμε αν η όποια διάδοχη κατάσταση θα είναι μια νεώτερη
έκδοση αυτού που τελειώνει ή θα αποτελέσει η σημερινή κρίση την αφορμή για μια
νέα επανεκκίνηση του συστήματος με διορθώσεις στα λάθη του παρελθόντος… Η
αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε και πολύ αισιόδοξοι ότι οι κατέχοντες την τέχνη
της παραλλαγής δεν θα βρουν το νέο περιβάλλον στο οποίο θα προσαρμοστούν πολύ
γρήγορα. Για κάποιους ήδη συμβαίνει, είναι εντυπωσιακό το πώς καταφέρνουν να
βολεύονται ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες εποχές της κρίσης. Μιλάμε για
ταλέντα.
