Δεν ξέρουμε αν είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της κρίσης που
διερχόμαστε και της μεταβατικής περιόδου που διανύουμε το γεγονός ότι
αρκετοί προσπαθούν να κλείσουν τους
λογαριασμούς τους
με το χθές. Και επειδή ο εορτασμός για την απελευθέρωση της
Καβάλας προσφέρεται για αναδρομές, θα αναφερθούμε σε ένα περιστατικό που έλαβε
χώρα πριν από εκατό χρόνια περίπου.
Βρισκόμαστε στις 26 Ιουνίου του 1913, από το πλοίο ΔΟΞΑ έχει
κατέβει ένα άγημα ναυτών με επικεφαλής ένα σημαιοφόρο, το όνομά του Μιχάλης
Καλογρίδης. Η απόβαση έχει γίνει στην σημερινή πλατεία Καραολή και Δημητρίου,
εκεί όπου ήταν μέχρι πρόσφατα η αφετηρία των λεωφορείων στο λιμάνι. Μετά την
απελευθέρωση αυτή η πλατεία είχε πάρει το όνομα του πλοίου που απελευθέρωσε την
πόλη, ΔΟΞΑ. Το άγημα με επικεφαλής τον Μιχάλη Καλογρίδη που βαστάει ψηλά την
ελληνική σημαία, ανεβαίνει την οδό Κουντουρίωτου, υπό τις επευφημίες του
πλήθους και φτάνει στο διοικητήριο (το κτήριο των παλαιών δικαστηρίων) όπου
γίνεται η έπαρση της σημαίας και στην συνέχεια βγαίνει στο μπαλκόνι ο πλωτάρχης
Κριεζής που εκφωνεί τον λόγο της απελευθέρωσης.
Λεπτομέρειες μπορεί να διαβάσει κανείς στον βιβλίο της κ. Ευθυμίας Πέγιου
«Βόλτα στην Καβάλα του χθές». Ο Μιχάλης Καλογρίδης δεν έφυγε από την Καβάλα,
έμεινε εδώ, έκανε οικογένεια και εδώ
πέθανε το 1962, το μνήμα του είναι στα νεκροταφεία της Καβάλας, μπαίνοντας
δεξιά (εικονίζεται στην φωτογραφία). Αν μη τι άλλο ο Δήμος Καβάλας έχει ένα
χρέος να τιμήσει αυτόν τον άνθρωπο που με το πάτημα του ποδιού του ήρθε η
ελευθερία στην πόλη, την οποία αγάπησε και έμεινε για πάντα στα χώματά της. Απ’
όσο γνωρίζουμε η κ. Πέγιου έχει καταθέσει σχετική πρόταση για τον εορτασμό των
100 χρόνων στο Δήμο Καβάλας και ελπίζουμε να εισακουστεί.
