Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Πάμε στοίχημα;


Και αν είχε κανείς την ψευδαίσθηση ότι υπήρχε περίπτωση πολιτικό πρόσωπο να κάτσει στο σκαμνί για να τιμωρηθεί για την υπόθεση των υποβρυχίων, νομίζουμε ότι μετά την εξέλιξη που είχαμε χθες όπου η γερμανική δικαιοσύνη σφραγίζει το φάκελο σε Γερμανία και Ελλάδα, θα έχει συνέλθει…

Το ίδιο θα συμβεί και με την μεγάλη «αποκάλυψη» των στημένων αγώνων  στο ποδόσφαιρο, θα ακούσουμε πολλά για πολλούς αλλά όταν θα έρθει η ώρα της δικαιοσύνης δεν θα την πληρώσει κανείς ή θα την πληρώσουν οι κομπάρσοι.


Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι στήθηκε ένα τόσο μεγάλο κύκλωμα χωρίς πολιτική κάλυψη; Είναι δυνατόν να διακινούνται τόσα εκατομμύρια και να μην έχουν πάρει είδηση οι ελεγκτικοί μηχανισμοί; Όχι βέβαια.

Το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα είναι στημένο και όλα αυτά που αποκαλύπτονται είτε με τις μίζες, είτε με τα στημένα παιχνίδια είναι παραφυάδες που θυσιάζονται προκειμένου να σωθεί ο κορμός!!! Ο κορμός είναι το πολιτικό σύστημα και τα συμφέροντα που υπηρετεί και όλα όσα λαμβάνουν χώρα,  στις μέρες μας, από τις αστείες έως εκφοβιστικές δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θεοδώρου Πάγκαλου μέχρι και τις χθεσινές χιουμοριστικές δηλώσεις του Γιάννη Ραγκούση για την φορολόγηση όλων όσων κατείχαν δημόσια αξιώματα από το 1974 μέχρι σήμερα, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μέρος του παιχνιδιού. Μόνο που η συνταγή που ακολουθούν είναι η ίδια με αυτή που ακολούθησαν στην Κύπρο με το σχέδιο Ανάν. Απειλές, τρομοκρατία, εκφοβισμός ήταν τα όπλα που χρησιμοποίησαν για να χειραγωγήσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Η μόνη διαφορά που έχουμε είναι ότι η Κύπρος είχε τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο που ύψωσε το ανάστημά του και είπε το μεγάλο ΟΧΙ, εμείς έχουμε μόνο παπαγαλάκια του ΔΝΤ και των Τραπεζών και εν γένει του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου.

Στην ζωή δεν μπορείς να είσαι και με τον τοκογλύφο  και με τον φουκαρά που δανείζεται για να ζήσει. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό – είναι μόνο στο βαθμό που ακολουθούμε μια πολιτική που μας οδηγεί στην χρεωκοπία – πρώτα και κύρια είναι πολιτικό.

Και το πολιτικό πρόβλημα συνίσταται στο γεγονός ότι όπως δεν αποκτήσαμε μια εθνική αστική τάξη, έτσι δεν μπορέσαμε να αποκτήσουμε και μια εθνική πολιτική ηγεσία. Και από την στιγμή που δεν είχαμε μια εθνική πολιτική ηγεσία δεν μπορούσαμε να έχουμε και μια εθνική πολιτική η οποία να λειτουργεί ως σημείο προσδιορισμού της θέσης των πολιτών.

Γι’ αυτό η λύση του πολιτικού προβλήματος βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος και η λύση του οικονομικού προβλήματος βρίσκεται στα 600 δισ. Ευρώ που έχουν αποθησαυρίσει στις τράπεζες της Ελβετίας. Όσα μεσοπρόθεσμα και όσα μνημόνια και να περάσουνε δεν πρόκειται να ξεχρεώσουμε γιατί εκεί στηρίζεται η πολιτική ομηρία της χώρας και όποιος έχει διαφορετική άποψη, πάμε και ένα στοίχημα.