Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Οι ώρες οι καλές… και λόγια ξεχασμένα


Μια από τις καλύτερες ευχές που δεχθήκαμε αυτές τις ημέρες ήταν αυτή: «Οι ώρες οι καλές». Βέβαια και η δική μας έκπληξη ήταν ισάξια με την δική σας αυτή τη στιγμή, καθώς ως γνωστό η ευχή αυτή συνοδεύει ένα νέο ζευγάρι που πρόκειται να παντρευτεί.


Ανατρέχοντας όμως στην ελληνική Μυθολογία βρήκαμε την απάντηση, σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της έρευνας προέκυψε ότι οι `Ωρες ήταν Θεότητες των καιρών και του χρόνου της αρχαίας Ελλάδας. Ήταν θυγατέρες του Δία και της Θέμιδος, αδελφές των τριών Μοιρών και των Νυμφών που κατοικούσαν στον Ηριδανό ποταμό. Έργο τους ήταν να παρακολουθούν τα έργα των ανθρώπων.
Στην Αθήνα αναφέρονταν ως Θαλλώ, Αυξώ και Καρπώ, η πρώτη είχε να κάνει με την βλάστηση, η δεύτερη με την αύξηση και η τρίτη με την καρποφορία!!! Στον Ησίοδο αναφέρονται ως Ευνομία, Δίκη, και Ειρήνη, εδώ δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Αν δούμε συνολικά και τις έξη ονομασίες των Ωρών θα διαπιστώσουμε ότι είναι αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη. Η πρώτη ομάδα έχει την απάντηση στο πρόβλημα της κρίσης και η δεύτερη ομάδα την απάντηση στο πρόβλημα της κάθαρσης. Οι πρώτη τριάδα των Ωρών δεν μπορεί να επιτελέσει το έργο της όμως αν δεν λειτουργήσουν οι δράσεις της δεύτερης ομάδας των Ωρών, δηλαδή η Ευνομία, η Δίκη και η Ειρήνη στην κοινωνία.

Όλα αυτά μαζί θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ένα σχέδιο για να φύγουμε μπροστά, για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να τραβήξουμε μια γραμμή με το χθες, να αποβάλλουμε κάθε τι που συνέβαλε να φτάσουμε ως κοινωνία στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, με πρώτο και κύριο το αναξιόπιστο, διεφθαρμένο και κίβδηλο πολιτικό σύστημα.

Σχεδόν πριν από 1.940 χρόνια ο λόγος του Θεού αποβιβάζονταν στο λιμάνι της τότε Νεαπόλεως, κατόπιν Χριστουπόλεως και νυν Καβάλας μέσω του Αποστόλου Παύλου, λίγο καιρό αργότερα ο απόστολος των Εθνών έγραψε μια επιστολή προς τους κατοίκους της πρώτης ευρωπαϊκής πόλης που επισκέφτηκε, μια επιλογή που δεν ήταν καθόλου τυχαία. Στην επιστολή του προς Φιλιππησίους λοιπόν σημειώνει στο σημείο 3,14 – 15 ότι:

«…ἑν δέ, τ μν πίσω πιλανθανόμενος τος δ μπροσθεν πεκτεινόμενος κατ σκοπν διώκω π τ βραβεον τς νω κλήσεως το Θεο ν Χριστ ησο.
Φιλιπ. 3,14                Αλλά ένα πράγμα σκέπτομαι πάντοτε και δι' ένα πράγμα φροντίζω· λησμονώ μεν όσα με την δύναμιν του Θεού έγιναν στο παρελθόν, απλώνομαι δε συνεχώς προς εκείνα, που είναι εμπρός μου και πρέπει να εκτελεσθούν. Και επιδιώκω έτσι με σταθερότητα και ζήλον να πραγματοποιήσω τον σκοπόν της κλήσεώς μου, δια να λάβω το βραβείον, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός, ο οποίος και μας εκάλεσε δια του Ιησού Χριστού επάνω στον ουρανόν.
Φιλιπ. 3,15         σοι ον τέλειοι, τοτο φρονμεν· κα ε τι τέρως φρονετε, κα τοτο Θες μν ποκαλύψει.
Φιλιπ. 3,15                Όσοι, λοιπόν, ποθούμεν να γίνωμεν τέλειοι, αυτό ας φρονούμεν· ότι δεν εγίναμε τέλειοι, αλλά δια να γίνωμεν, πρέπει να αγωνιζώμεθα συνεχώς και μέχρι τέλους. Και εάν κάτι διαφορετικόν από αυτό που σας λέγω φρονήτε και που δεν είναι ορθόν, και αυτό ο Θεός θα το φανερώση.

Ως άτομα και ως κοινωνία κάτι έχουμε να κερδίσουμε από αυτή την προτροπή, ας την μελετήσουμε και ας στοχαστούμε με αυτά τα λόγια. Σε τελική ανάλυση θα μπορούσε να έχει γραφτεί και σήμερα απευθυνόμενοι προς τους ενεστώτες κατοίκους της περιοχή μας.
Αν το 2011 ήταν το έτος της συνειδητοποίησης το 2012 να είναι το έτος της δράσης. Καλή και ευλογημένη χρονιά για όλους!