Αν αυτό που ζούμε στην μετεκλογική Ελλάδα, μετά τον
τεκτονικού χαρακτήρα σεισμό της 6ης Μαΐου, ονομάζεται διάλογος
πολιτικών αρχηγών, μάλλον το πολιτικό προσωπικό συνολικά οφείλει – ανεξαρτήτως ηλικίας - να αποσυρθεί σε οίκο
ευγηρίας, όπου οι τρόφιμοι, στην πλειονότητά τους
έχοντες προβλήματα ακοής,
αρέσκονται σε παράλληλους μονολόγους. Αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας μιλάει για
την δική του αλήθεια αδιαφορώντας για την αναζήτηση κοινού τόπου, αναπαράγει
τους δικούς του μύθους και τελικά, αντί να έχουμε ένα παραγωγικό διάλογο, με
την έννοια ότι καταλήγει σε ένα συμπέρασμα, έχουμε ένα κύπελλο γεμάτο μύθους
και αλήθειες, τόσο αποκρουστικό που κανείς δεν θέλει να το γευτεί.
Ωστόσο αυτή τη στιγμή οι πολίτες διψάνε για απαντήσεις, από
τα πιο απλά και καθημερινά μέχρι τα μεγάλα ζητήματα, που έχουν να κάνουν με το
μέλλον της χώρας.
Μια διαφορετική ματιά στα γεγονότα, θα ήταν ότι όλοι οι
πολιτικοί αρχηγοί αρέσκονται στην παρούσα φάση σε κινήσεις τακτικής λόγω της
αδυναμίας τους να αρθρώσουν ένα μεστό πολιτικό λόγο ικανό να δώσει ώθηση και να
άρει τα αδιέξοδα που συσσωρεύονται.
Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η αφέλεια, η
αδιαφορία, η λευκή επιταγή που δώσαμε στο πολιτικό σύστημα έναντι ευτελών
ανταλλαγμάτων, ήρθε η ώρα πληρωθούν με πολύ μεγάλο τίμημα. Εκεί είναι και ο
παιδαγωγικός χαρακτήρας των όσων συμβαίνουν, μόνο η καταβολή ενός μεγάλου
τιμήματος δημιουργεί ελπίδα αποφυγής νέας υποτροπής στο μέλλον.
Το πόσο θα κρατήσει αυτός ο κανόνας κανείς δεν το γνωρίζει,
σε μεγάλο βαθμό όμως έχει να κάνει με την δική μας κατανόηση της ανάγκης
αναζήτησης μιας άλλης πολιτικής παιδείας, γεγονός που αποτελεί την μοναδική
προοπτική εξόδου από τον φαύλο κύκλο.
Λένε ότι στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και το
στηρίζουν αυτό στην παραδοχή ότι από τις εκλογές κάποιος θα βγει νικητής, έτσι
ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση. Μένει να δούμε αν θα δικαιωθεί και τώρα. Ωστόσο
έχουμε σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσο θα λειτουργήσει στην δική μας
περίπτωση αν δεν προκύψει μια νέα πολιτική πρόταση και οι επόμενες εκλογές δεν
είναι άλλο από ένα ακόμη βήμα μια μεγάλης τιμωρίας.
