Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Το μνημόνιο και το τέλος της μεταπολίτευσης


Δικαιώνονται όσοι εδώ και ένα χρόνο περίπου υποστήριζαν ότι το Δ.Ν.Τ. δεν είναι ο φορέας της λύσης του οικονομικού προβλήματος της χώρας και σε καμία περίπτωση του μνημόνιο δεν μπορεί να είναι η λύση… Τι είναι όμως το μνημόνιο; Στο εξής θα είναι ένα ορόσημο στην ζωή μας, θα λέμε για την ζωή πριν το μνημόνιο και για τη ζωή μετά το μνημόνιο και η περιγραφή για το πριν δεν θα είναι παρά η αναπόληση των «ευτυχισμένων» ημερών της μεταπολίτευσης, τότε που πιστεύαμε ότι όλα ήταν δυνατά, η Εθνική Ανεξαρτησία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη και η Λαϊκή Κυριαρχία…

Το 1974 η χούντα και η δεξιά εθνικοφροσύνη η οποία μια ζωή πολιτεύτηκε στο όνομα του Έθνους και της πατρίδας, βούλιαξε στο νερά της Κυρήνειας… Το 2011 τα οράματα του κεντροαριστερού χώρου – αυτού που υποσχέθηκε εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη και λαϊκή κυριαρχία - βούλιαξαν στην «πίεση» του Δ.Ν.Τ. και στο ξεπούλημα της χώρας σε δανειστές και μη. Πλέον δεν απέχουμε πολύ από εκείνο το σημείο που ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος θα στιγματιστεί στο διηνεκές από το στίγμα της εθνικής προδοσίας. Για ποια κοινωνική δικαιοσύνη μπορεί να μιλήσει το ΠΑΣΟΚ όταν είναι σήμερα ο κύριος φορέας υλοποίησης του μνημονίου; Ποια λαϊκή κυριαρχία μπορεί να επικαλεστεί όταν οι κυβερνητικές αποφάσεις λαμβάνονται όχι με βάση την βούληση του ελληνικού λαού αλλά του Μνημονίου; Επιπλέον για ποια εθνική ανεξαρτησία μπορούμε να μιλάμε όταν βρισκόμαστε ένα βήμα πριν το ξεπούλημα δημόσιας γης σε δανειστές και μη;

Ήδη στην Θράκη και εσχάτως και στην Καβάλα, στρώνεται ο δρόμος για την εξαγορά παραγωγικών μονάδων από τουρκικά κεφάλαια. Στην Καβάλα έχει συγκροτηθεί ένα ισχυρό κεμαλικό λόμπυ το οποίο στο όνομα της οικονομικής κρίσης ευαγγελίζεται την λύση του προβλήματος στην υποδοχή τουρκικών κεφαλαίων. Η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει εκείνο το περιβάλλον όπου θα εμφανιστεί ως μάννα εξ ουρανού ο Αχμέτ Νταβούτογλου και η παρέα του ως σωτήρες. Κάποιοι συμπολίτες μας έχουν αναλάβει εργολαβικά και στρώνουν το χαλί, για τον υποδεχθούν ως αντίπαλο δέος στην ανικανότητα του ελληνικού κράτους, θα έρθει να μας υποσχεθεί επενδύσεις, τουρίστες και πολλά μεροκάματα…

Ο κ. Νταβούτογλου κάνει πάρα πολύ καλά την δουλειά του και αφού βρίσκει ευλύγιστες σπονδυλικές στήλες στην Καβάλα γιατί να μην προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στην υλοποίηση των σχεδίων. Προς το παρόν δεν θα αναφερθούμε περισσότερο στο θέμα μιας και σύντομα θα μας απασχολήσει εκτενέστερα. Εκείνο που θέλουμε να επισημάνουμε όμως είναι ο ολισθηρός δρόμος στον οποίο έχουμε εισέλθει ελέω μνημονίου και μιας κακοδιαχείρισης από το σύνολο των μεταπολιτευτικών κομμάτων, η οποία δημιούργησε το δημόσιο έλλειμμα και το οποίο στη συνέχεια λειτουργεί ως κερκόπορτα για μια νέα άλωση της χώρας. Το τέλος της μεταπολίτευσης έρχεται με απώλεια εθνικής κυριαρχίας, όπως το τέλος της χούντας ήρθε το 1974 με την απώλεια του 33% της Κύπρου.  Τι άλλο θέλουμε να συμβεί για να ξυπνήσουμε;