Το γράψαμε εδώ και πολύ καιρό ότι η διαφθορά είναι σαν το ταγκό. Το ταγκό είναι ένας χορός που δεν μπορεί κάποιος να το χορέψει μόνος του. Έτσι είναι και η διαφθορά, είναι ένα «άθλημα» που θέλει τουλάχιστον 2, στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται ότι ήθελε 52… είναι από εκείνες της περιπτώσεις που λές ότι η ζωή ξεπερνάει την φαντασία.
Στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται και κάτι ακόμη, εκείνο το θεώρημα, σύμφωνα με το οποίο η παραοικονομία δεν θα μπορούσε να έχει τόσο μεγάλη έκταση αν δεν συμφυόταν με το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα που διαθέτει η χώρα. Για την ακρίβεια, φαίνεται ότι δεν συμφύονται απλά, αλλά υπάρχει μια οργανική σχέση μεταξύ τους, ανάλογη με αυτή που συναντώμαι σε μια ευρέως διαδομένη κατηγορία φυτών και τα οποία η βοτανολογία τα αναγνωρίζει ως δικοτυλήδονα!!! Πρόκειται δηλαδή για μία δίδυμη κατάσταση απόλυτα ειρηνικής συνύπαρξης, γι’ αυτό και το ένα δεν μπορεί να πολεμήσει το άλλο.
Πρόσφατα σημειώναμε ότι αυτό που έχουμε μάθει να λέμε «σύγχρονο ελληνικό κράτος» είναι στην ουσία μια σύγχρονη μετεξέλιξη του Οθωμανικού κράτους. Σύγχρονο ελληνικό κράτος θα είχαμε μόνο αν ο Καποδίστριας είχε προλάβει να επιτελέσει το ρόλο του. Σε εκείνη την αντιπαράθεση νίκησαν οι δυνάμεις που είχαν διαπαιδαγωγηθεί στον οθωμανικό τρόπο διοίκησης και ήταν θέμα αποκτηθείσας εμπειρίας γι’ αυτούς να απαιτήσουν και τελικά να πετύχουν ένα νεοελληνικό κράτος μετεξέλιξη του οθωμανικού.
Και μόνο γι’ αυτό το λόγο θα έπρεπε ο οθωμανισμός στην Ελλάδα, και ο νεοοθωμανισμός κατ΄ επέκταση να είναι έννοιες καταδικαστέες και όποιος μιλάει γι’ αυτές να διώκεται ποινικά, όπως συμβαίνει για τους αρνητές των γενοκτονιών σε μια σειρά σύγχρονες δυτικές χώρες. Αντί όμως αυτού βλέπουμε ότι τόσο η Αθήνα όσο και η άρχουσα τάξη της χώρας, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο αλληθωρίζει από τη μία προς την Ευρώπη και από την άλλη προς τα νεοοθωμανικά κελεύσματα. Κι να μην προβλέψουμε ότι μετά το ναυάγιο της ευρωζώνη βρεθούν πρόθυμες φωνές για σύζευξη της οικονομίας μας με την τουρκική λίρα, με την ίδια λογική που θεωρούν σήμερα τη προσφυγή στην δραχμή ως λύση στο πρόβλημα της οικονομίας μας. Ας τα αφήσουμε όμως αυτά, προς το παρόν…
Η ουσία είναι ότι το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι οικονομικό, αυτό είναι το σύμπτωμα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πολιτικό και έχει να κάνει με ένα σύστημα που την παραγωγή διαφθοράς, παραοικονομίας, φοροδιαφυγής και όλα τα σχετικά, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά για να έχει λόγο ύπαρξης. Γι’ αυτό δύο χρόνια τώρα παρά τις θυσίες, παρά τις περικοπές, παρά το χρήμα που εισρέει από την φορολογία στα δημόσια ταμεία, το έλλειμμα συνεχώς μεγαλώνει και δεν πρόκειται να κλείσει αν δεν κλείσει πρώτα το πολιτικό έλλειμμα που έχει ο τόπος.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
Σημ. Δικοτυλήδονο: Είναι το φυτό του οποίου ο σπόρος ή το έμβρυο έχει δύο εμβρυακά φύλλα ή κοτυληδόνες.
