Φέτος εισήχθησαν πολλοί λιγότεροι σπουδαστές στο ΤΕΙ Καβάλας σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και αυτό φάνηκε αμέσως στην αγορά. Όσο και αν δεν το καταλαβαίνουμε το ΤΕΙ είναι η μεγαλύτερη «βιομηχανία» που διαθέτει αυτή τη στιγμή
ο Νομός Καβάλας και αυτό φαίνεται από τα πολλά μηδενικά που υπάρχουν στον ετήσιο προϋπολογισμό του αλλά και από το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του τζίρου που γίνεται στην αγορά, γίνεται χάριν των σπουδαστών που έρχονται στην Καβάλα για να φοιτήσουν στο ΤΕΙ.Ωστόσο αν και είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση είναι συγχρόνως και η πιο απομονωμένη τόσο από την τοπική κοινωνία γενικότερα όσο και από την τοπική παραγωγική ζωή ειδικότερα. Ουσιαστικά είναι ένα κλειστό άσυλο, με ψηλά τείχη, όπου για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος δούλεψαν πολλοί μηχανισμοί εδώ και δεκαετίες. Έτσι στήθηκε ένα κλειστό κύκλωμα εξουσίας όπου διαχειρίζεται, όχι απλά τεράστια ποσά, αλλά και το μέλλον του τόπου. Η απουσία του ΤΕΙ Καβάλας από την τοπική κοινωνία είναι περισσότερο από εμφανής και όποια σχέση υπάρχει είναι καθαρά εμπορικού χαρακτήρα επιπέδου ντιλίβερι, καφέ ή καταβολής ενός ενοικίου.
Ποτέ η τοπική κοινωνία, μέσα από τους οργανωμένους της θεσμούς, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Επιμελητήρια κ.λ.π. δεν έχει εκφραστεί για τα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον του ιδρύματος. Αυτή τη στιγμή υπάρχει – έστω στον πάγο – ένα σχέδιο Καλλικράτης για συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και το θέμα απουσιάζει από την ημερήσια διάταξη της πόλης και του νομού. Υπάρχει ουσιαστικά ένα μεγάλο έλλειμμα στις σχέσεις του ΤΕΙ με την τοπική κοινωνία. Μέχρι πότε;
Σε καιρούς ευμάρειας όταν το χρήμα υπήρχε στην αγορά κανείς δεν ασχολιόταν με την απομόνωση του ΤΕΙ γιατί υπήρχαν άλλοι πλουτοπαραγωγικοί πόροι για την περιοχή. Δεν είναι όμως πολυτέλεια να συνεχίζεται αυτή η αδιαφορία και σήμερα; Μάλιστα τώρα έχουμε και κάτι επιπλέον, στο νέο σύστημα εκλογής των διοικήσεων των ΤΕΙ είναι υποχρεωμένες να συμμετέχουν και οι τοπικές κοινωνίες με ένα συγκεκριμένο τρόπο που θεσμοθετήθηκε. Αυτό μπορεί να έχει ένα τυπικό χαρακτήρα, μπορεί όμως να αποκτήσει και ένα ουσιαστικό, από εμάς εξαρτάται, ο νόμος απλά δίνει την δυνατότητα ή για να το θέσουμε διαφορετικά ο νέος νόμος μας προκαλεί να σταματήσουμε να αδιαφορούμε.
Οφείλουμε να ανταποκριθούμε, να σκύψουμε επάνω από το ίδρυμα, να το στηρίξουμε ως τοπική κοινωνία έτσι ώστε και εκείνο να μας ανταποδώσει με την συμβολή του στην αναπτυξιακή διαδικασία. Το πρώτο και κύριο που πρέπει να γίνει είναι να εκφραστούμε, παραβλέποντας το γεγονός ότι κανείς δεν φρόντισε να ενημερώσει την καβαλιώτικη κοινωνία για τις δυνατότητες που προσφέρει το νέο νομοθετικό πλαίσιο. Όπως σημειώσαμε και παραπλεύρως πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια της αδιαφορίας, το παρόν εγκυμονεί το μέλλον μας, θα μείνουμε και πάλι θεατές;
