Το χθεσινό φαινόμενο χειροδικίας μεταξύ πολιτικών προσώπων
είναι ένα ακόμη στοιχείο της παθογένειας που ζούμε. Ωστόσο, αν η άσκηση βίας
περιοριζόταν μεταξύ των πολιτικών προσώπων, ίσως η υπόθεση να πρόσφερε πολύτιμο
υλικό για τις σατιρικές εκπομπές της τηλεόρασης και για τις
συζητήσεις του
καφενείου.
Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, η βία και η
διαταραχή των κανόνων ειρηνικής συμβίωσης απλώνεται σε όλη την κοινωνία. Δεν
είμαστε μακριά από εκείνη την ημέρα που κανείς δεν θα μπορεί να κυκλοφορεί με
ασφάλεια στους δρόμους. Χθες είχαμε ένα ακόμη περιστατικό αυτοδικίας, 25χρονος
πυροβόλησε αλβανό ληστή ο οποίος νωρίτερα είχε απειλήσει με το μαχαίρι στο
λαιμό την μητέρα του δράστη. Αυτό είναι το δεύτερο περιστατικό μέσα σε ένα
μήνα. Το τρίτο εκτιμούμε ότι δεν θα αργήσει. Χθες επίσης η φιλοζωϊκή εταιρία
στην Αθήνα, έδωσε στην δημοσιότητα φωτογραφίες όπου μετανάστες έχουν σκοτώσει
και έχουν γδάρει σκυλιά που τα προορίζουν για φαγητό. Όσο και αν είναι
αποτρόπαιο, είναι συνάμα και αναμενόμενο, καθώς η πείνα δεν αντέχεται. Όπως
υπάρχουν Έλληνες που πεινάνε, υπάρχουν και μετανάστες που πεινάνε και όλοι
αυτοί είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν. Έτσι είναι η
ανθρώπινη φύση.
Συμπέρασμα; Έχουμε ξεφύγει και αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται
να υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη που να μπορεί να βάλει ένα τέλος σε αυτόν τον
κατήφορο. Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί, δεν είναι το «Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;» αλλά το
«Ποιος μπορεί να κυβερνήσει πια αυτό τον τόπο;».
