Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Ψηφοφόροι της τελευταίας στιγμής


Όπως δείχνουν τα πράγματα, τα επόμενες εικοσιτετράωρα θα είναι ο χρόνος κατά τον οποίο θα ξεκαθαρίσει το ποια θα είναι η επόμενη ελληνική κυβέρνηση ή ποιο κόμμα θα αποτελέσει το κορμό μια συμμαχικής κυβέρνησης. Αυτό που φαίνεται από τις κρυφές – όσο μπορεί να είναι έτσι –
δημοσκοπήσεις είναι ότι έχει ξεκαθαρίσει η σειρά των κομμάτων και μένει να δούμε αν η διαφορά του πρώτου με τον δεύτερο θα παγιωθεί, αν θα ανατραπεί ή αν θα μεγαλώσει. Αυτό είναι το ζητούμενο στα λίγα εικοσιτετράωρα που έχουν απομείνει.



Και βέβαια εδώ γεννάται το εύλογο ερώτημα, για το κατά πόσο είναι δυνατόν μεσούσης της κρίσης, με περισσότερο από εμφανείς τις συνέπειες του προβλήματος στην κοινωνία, οι πολίτες να μην έχουν αποφασίσει ακόμη το τι κυβέρνηση θέλουν. Και όμως συμβαίνει και αυτό είναι ενδεικτικό της σύγχυσης που έχει παγιωθεί στα μυαλά πολλών Ελλήνων. Εκτιμούμε ότι είναι πολλοί αυτοί που θα αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν όταν βρεθούν επάνω από την κάλπη.



Το ζητούμενο σήμερα για τη χώρα είναι να υπάρξει μια κυβέρνηση, καλή ή κακή, ότι θέλει ας είναι, αλλά ας βρεθεί κάποιος να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης. Αυτό είναι το αίτημα που ακούει κανείς στην πιάτσα, στους καφενέδες και στα καταστήματα. Φτάσαμε σε αυτό το σημείο, να μην προέχει τι κυβέρνηση θα έχουμε, αρκεί να έχουμε.



Πιστεύουμε ότι αυτό είναι το κύριο ζητούμενο αυτών των εκλογών, να εκλέξουμε μια «υπηρεσιακή κυβέρνηση» καθώς είναι βέβαιο ότι αν δεν λυθεί το πολιτικό πρόβλημα της χώρας δεν μπορεί να υπάρξει – έστω ως δυνατότητα – η εκλογή σταθερής κυβέρνησης, ικανής να κυβερνήσει. Και πως μπορεί να λυθεί το πολιτικό πρόβλημα όταν, ακόμη και σήμερα, οι πολίτες αρέσκονται σε μύθους και παραμύθια;



Η κρίση είναι υπαρκτή, τόσο εδώ όσο και στην Ευρώπη, το ζήτημα που παραμένει άλυτο είναι με ποια εργαλεία θα την διαχειριστούμε. Όσο παραμένει αυτό το ερώτημα μετέωρο θα συνεχίζεται η σπειροειδής πορεία προς τα κάτω. Οπότε νομοτελειακά έρχεται με ορμή το άλλο ερώτημα: Μα καλά αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο; ¨Όχι δεν έχει, όσο παραμένει στο περιθώριο το άλλο κρίσιμο ζήτημα αυτό του προσδιορισμού και της ταυτότητας. Κι επειδή αυτά είναι δύσκολα ζητήματα τα αφήνουμε στην άκρη και προσερχόμαστε στις κάλπες με την λογική του αποφασίζω την τελευταία στιγμή.