Δεν μπορούμε να εκφράσουμε άποψη πόσο κοντά στους έσχατους
καιρούς βρισκόμαστε, αυτά είναι θέματα που μόνο ο Κύριος μπορεί να γνωρίζει,
σίγουρα όμως η παραίτηση του Πάπα της Ρώμης, δεν είναι άσχετη με το τσουνάμι
των εξελίξεων που έρχονται, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του παγκόσμιου
συστήματος να ελέγξει την οικονομική κρίση η οποία τείνει να λάβει δομικό
χαρακτήρα και να μετασχηματίσει συνολικά τον δυτικό κόσμο – εκεί που ανήκουμε
και εμείς. Περισσότερο από
ποτέ άλλοτε οι πολίτες του κόσμου καταλαβαίνουν ότι
το χρηματιστηριακό κεφάλαιο – αυτό που δημιουργεί πλούτο ανακυκλώνοντας αέρα
κοπανιστό – δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του καθώς μαζί με τον πλούτο παράγει
βαθιά φτώχεια σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ακόμη και ο τελών υπό παραίτηση Πάπας της Ρώμης στις 7
Ιανουάριου υπογράμμισε – σύμφωνα με αυτά
που μετέδωσε το πρακτορείο Reuters
–ότι ««Αν η ψαλίδα (το σπρεντ) των χρηματοπιστωτικών επιτοκίων αποτελεί έναν
λόγο ανησυχίας, οι αυξανόμενες διαφορές ανάμεσα σε έναν μικρό αριθμό πάντα πιο
πλούσιων και έναν μεγάλο αριθμό αθεράπευτα πιο φτωχών θα έπρεπε να προκαλούν
σύγχυση» για να προσθέσει ότι «Με μια λέξη, δεν θα πρέπει να παραιτούμαστε από
το σπρεντ της κοινωνικής ευημερίας την ώρα που πολεμούμε αυτό της οικονομίας»,
σημείωσε ενώπιον των πρεσβευτών από όλον τον κόσμο».
Επειδή δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες «αιρετικές» απόψεις
καταδίκης του Κεφαλαίου ο Πάπας, εκλαμβάνουμε τα λόγια του περισσότερο ως
ανησυχία γι’ αυτό που έρχεται ως αντίδραση λαών και κρατών παρά ως απορροίας
μιας βαθιάς πίστης στην κοινωνική δικαιοσύνη. Επιπλέον ο Πάπας στο ίδιο μήνυμά
του αναφέρθηκε επίσης στο μέλλον της Ε.Ε. τονίζοντας με πολύ ανησυχία ότι θεωρεί «επείγουσα την διαμόρφωση των ηγετών» βάσει
αυτού του πνεύματος ευθύνης, κυρίως αυτών της ΕΕ, καλώντας τους να πάρουν
«δύσκολες αποφάσεις», οι οποίες ωστόσο φέρνουν το μέλλον: «Η Ε.Ε. έχει ανάγκη
επίσης από διορατικούς και ενδεδειγμένους ηγέτες για να κάνουν τις δύσκολες
επιλογές, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να εξυγιάνουν την οικονομία της και
να θέσουν στέρεες βάσεις για την εξέλιξή της».
Αν έρχεται το τέλος για κάτι, είναι ο κόσμος έτσι όπως
διαμορφώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια, κύρια μετά την νίκη του Ρέηγκαν στις
ΗΠΑ και της Θάτσερ στην Μ. Βρετανία, όλα τα άλλα που ακολούθησαν ήταν απλά
αποτέλεσμα εκείνων των επιλογών.
Εκτιμούμε ότι το Πάπας Βενέδικτος παραιτείται για να βρεθεί
στο τιμόνι του Ρωμαιοκαθολικισμού ένας νεώτερος και δυνατότερος ηγέτης ώστε να
μπορέσει να διαχειριστεί το ξέσπασμα που έρχεται και το οποίο θα οδηγήσει σε
απρόβλεπτες καταστάσεις. Την ίδια ώρα εμείς, με τα ίδια «παλιά υλικά» και τα
ίδια «παλιά μυαλά» επιχειρούμε να διαχειριστούμε μια τεραστίων διαστάσεων
κατάρρευση, πολιτική και κοινωνική. Περαστικά μας.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
