Η εικόνα στην φωτογραφία είναι από την πλατεία καπνεργάτη, γνωστή στους περισσότερους… τα κρεμασμένα πανό, με φόντο το άγαλμα του Καπνεργάτη και την εξαιρετικού κάλους καπναποθήκη,
εκφράζει με τον καλύτερο λόγο, αυτό που σημειώναμε χθες. Την απουσία Λόγου, ικανού όχι μόνο να παράγει ένα φρέσκο πολιτικά περιεχόμενο, αλλά να παράγει και αισθητική. Χωρίς να μπούμε στην ουσία και να χαρακτηρίσουμε τα συνθήματα που έχουν αναρτηθεί και τα οποία δικαιώνουν απόλυτα την εκτίμηση για ύπαρξη κενού, θα σταθούμε στην αισθητική πρόταση που προσκομίζουν στο δημόσιο χώρο με την παρουσία τους. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κουρελαρία, κακοτοποθετημένη και τα συνθήματα γραμμένα με τόσο βιασύνη και προχειρότητα που ίσως κάποιος να μην μπορεί ούτε να τα διαβάσει. Ας, αφήσουμε τα πανό, και ας εστιάσουμε το μάτι στο πίσω κτήριο της καπναποθήκης. Δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από ένα χώρο εργασίας, μια αποθήκη, ωστόσο όταν πριν από 100 χρόνια περίπου την έφτιαξε κάποιος και τότε κατέβαλε προσπάθεια να μην είναι απλά και μόνο τέσσερα τεράστια ντουβάρια που θα δεσπόζουν στο χώρο, αλλά όγκοι πλαστικοί και ανάλαφροι, οπότε γι’ αυτό το στόλισε με διάφορα πλουμίδια. Την δουλειά του θα την έκανε αν ήταν απλά τέσσερεις τοίχοι, ωστόσο δεν έμειναν σε αυτό και πήγαν ένα βήμα παρακάτω…Ο δημιουργός της θέλησε να δώσει πέρα από την χρηστική και μια αισθητική αξία. Αυτό που έπρεπε να δίνει και το πανό των Αγανακτισμένων για δηλώνει έτσι την διαφορά τους από το πολιτικό στάτους, που γνωρίζουμε. Η διαφορά του παλιού με το νέο δεν θα φανεί μόνο στο περιεχόμενο του συνθήματος αλλά και στον τρόπο που θα το εκφράσει.
