Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Εικονική εκτέλεση


Ένας τρόπος άσκησης ψυχολογικής πίεσης σε ένα κρατούμενο, είναι και η εικονική εκτέλεση. Ο ήδη καταδικαστείς σε θάνατο προετοιμάζεται να οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ζει όλη την αγωνία του μελλοθάνατου και αφού τον οδηγήσουν στο απόσπασμα διαπιστώνει ότι τα πυρά ήταν άσφαιρα. Όταν αυτό συμβεί 2 - 3 φορές ο κατάδικος ζει σε τέτοια σύγχυση και αμφιβολία, ακόμη μεγαλύτερη απ’  ότι στην πρώτη εικονική εκτέλεση, γιατί τώρα έχει καταρρεύσει ψυχολογικά και ξέρει ότι όσες πιθανότητες έχει να είναι εικονική, άλλες τόσες είναι να είναι πραγματική η εκτέλεση. Όταν φτάσει σε αυτό το σημείο είναι έτοιμος να ομολογήσει ότι του ζητήσουν και να υπογράψει οτιδήποτε του φέρουν μπροστά και του το παρουσιάσουν ως λύτρωση από τα βάσανα.

Αυτό μας θυμίζει η συνεχής επίκληση της καταστροφής και η συνεχώς προαναγγελθείσα χρεωκοπία ή οποία όμως συνεχώς παίρνει αναβολή. Βέβαια εδώ υπάρχει ένας κίνδυνος για τους εμπνευστές αυτού του σχεδίου, τον οποίον δεν έλαβαν υπόψη τους. Είναι αυτό που συμβαίνει στην ιστορία με το λύκο και τα πρόβατα. Επειδή ο τσομπάνης έχει χάσει τον έλεγχο και τον σεβασμό του κοπαδιού τους, όποτε δεν μπορεί να τα κουμαντάρει επικαλείται την απειλή του λύκου. Μια - δύο φορές τα πρόβατα συμμαζεύονται, όταν όμως έρχεται πραγματικά ο λύκος κανένα πρόβατο δεν τον πιστεύει, οπότε κάποια πέφτουν στα δόντια του.

Ωστόσο αυτή η ιστορία έχει και μια άλλη διάσταση, στην οποία έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν. Η μεγαλύτερη απειλή για τα πρόβατα είναι τελικά ο λύκος ή ο τσομπάνης; Όταν ο λύκος βρεθεί στο διάβα του κοπαδιού, το πολύ να χαλάσει ένα -  δυο πρόβατα, όσα χρειάζεται για να κορέσει την πείνα του, όταν όμως ο τσομπάνης αποφασίσει να τα πάει στο σφαγείο, η συντριπτική πλειοψηφία του κοπαδιού θα δοκιμάσει το λεπίδι του εκδοροσφαγέα.

Συμπέρασμα; Τελικά ο λύκος, δηλαδή η χρεωκοπία ίσως να είναι μια λύση, μπροστά στον αργό και βασανιστικό θάνατο που σε οδηγεί η εικονική εκτέλεση. Σε τελική ανάλυση είτε με το μεσοπρόθεσμο, είτε με την χρεωκοπία, η φτώχεια μας περιμένει στο τέλος της διαδρομής. Με μια μεγάλη διαφορά βέβαια, μετά την χρεωκοπία δεν χρωστάμε σε κανένα.