Εικόνες όπως η διπλανή πολλαπλασιάστηκαν φέτος. Χρόνια
είχαμε να δούμε τουρίστες με σακίδια στην πλάτη, τουλάχιστον τόσους πολλούς
όσους φέτος, να περιφέρονται στο κέντρο της Καβάλας.
Το φαινόμενο από μόνο του δεν είναι κακό, γίνεται όμως αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους επισκέπτες που καταλύουν στα ξενοδοχεία της Θάσου και της Καβάλας, στην πλειοψηφία τους είναι τουρίστες χαμηλού προϋπολογισμού. Εδώ μπαίνει ένα κρίσιμο ερώτημα: Τι τουρισμό θέλουμε; Φέτος η χώρα μας θα δεχθεί 17 εκατομμύρια τουρίστες, διαφόρων «πορτοφολιών», εμείς σε ποιούς απευθυνόμαστε;
Το φαινόμενο από μόνο του δεν είναι κακό, γίνεται όμως αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους επισκέπτες που καταλύουν στα ξενοδοχεία της Θάσου και της Καβάλας, στην πλειοψηφία τους είναι τουρίστες χαμηλού προϋπολογισμού. Εδώ μπαίνει ένα κρίσιμο ερώτημα: Τι τουρισμό θέλουμε; Φέτος η χώρα μας θα δεχθεί 17 εκατομμύρια τουρίστες, διαφόρων «πορτοφολιών», εμείς σε ποιούς απευθυνόμαστε;
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η τουριστική αγορά δεν είναι ROOM TO LET, δηλαδή να κάθεσαι με την
ταμπέλα στο χέρι και να περιμένεις ότι σου «κάτσει» από πελάτες. Άλλη πολιτική
θέλουν να υψηλά εισοδήματα – και απαιτήσεις φυσικά – άλλη τα μεσαία και άλλη τα
χαμηλά. Δεν μπορείς να έχεις ως αγορά αποκλειστικά μια κατηγορία, ωστόσο κάποια
απ’ όλες θα είναι η κυρίαρχη και αυτό έχει να κάνει με το τουριστικό πρόσωπο
που έχεις διαμορφώσει. Εύλογο είναι ότι δεν μπορείς να κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια,
χρειάζονται συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και εδώ πρώτα και κύρια πρέπει να
μιλήσουν οι άνθρωποι του τουρισμού και μετά όλοι οι υπόλοιποι.