Αυτές τις ημέρες βομβαρδιζόμαστε κυριολεκτικά από διάφορα
επετειακά αφιερώματα για την συμπλήρωση 100 χρόνων από την βύθιση του Τιτανικού. Αποδεικνύεται
έτσι ότι ίσως ο Τιτανικός είναι το μοναδικό πλοίο που έβγαλε χρήματα, όχι από
τα ταξίδια του αλλά ως ναυάγιο!!! Όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις θα δεις
ταινίες, ντοκιμαντέρ, βιβλία και παντός είδους αφιερώματα
μνήμης για ένα
ναυάγιο, σημαντικό με την έννοια ότι ήταν ένα πλοίο που χάθηκε στο παρθενικό
του ταξίδι και παρέσυρε μαζί του και μερικές εκατοντάδες ανθρώπους, αλλά πέραν
τούτου τίποτα άλλο. Ωστόσο δεκάδες
χρόνια τώρα έχει στηθεί γύρω από αυτό το γεγονός μια ολόκληρη μυθολογία και
φυσικά μια βιομηχανία θεάματος η οποία τώρα γνωρίζει την κορύφωσή της.
Φυσικά, όλα αυτά που περιγράφουμε, συνθέτουν ένα τεράστιο
εμπορικό προϊόν, το οποίο παρά την κενότητα νοήματος που το χαρακτηρίζει,
πουλάει και μάλιστα καλά!!! Με λίγα λόγια, κάποιοι επιχειρηματίες πήραν έναν
γεγονός περιορισμένου βεληνεκούς και το κατέστησαν εμπορικό προϊόν υψηλής προστιθέμενης
αξίας. Αυτό θα προσφέρει θέσεις εργασίας, τζίρους και πλούτο σε μια ολόκληρη
οικονομία του θεάματος!!!
Τα αναφέρουμε αυτά για να σημειώσουμε το πώς ένα μικρό
γεγονός της πραγματικότητας έγινε ένα μεγάλο εμπορικό γεγονός μιας εικονικής
πραγματικότητας κι αυτό συμβαίνει την ίδια ώρα που εμείς, ως ελληνική κοινωνία
μολυσμένη από ένα διεφθαρμένο και ανίκανο κρατικό μηχανισμό έχουμε πετύχει το
εντελώς ανάποδο. Έναν τεράστιο πλούτο, ιστορικό και πολιτισμικό που διαθέτουμε,
να τον έχουμε απαξιώσει υποβιβάζοντάς τον σε ένα επιδοτούμενο από τον κρατικό
προϋπολογισμό «προϊόν»!!! Αν δεν υπάρχει κρατική επιδότηση δεν μπορεί να συμβεί
τίποτα, ούτε καν η διοργάνωση μιας επετείου για τα εκατό χρόνια από ένα
σημαντικό γεγονός!!!
Αυτό συμβαίνει γιατί στο τέλος– τέλος δεν μας ενδιαφέρει η ανάδειξη του περιεχομένου και των
συμβολισμών ενός επετειακού γεγονότος, αλλά μόνο η είσπραξη της όποιας κρατικής
ενίσχυσης υπάρχει. Αυτό δηλαδή που συνέβη χρόνια τώρα με τους επενδυτικούς
νόμους όπου το ζητούμενο της κάθε επένδυσης δεν ήταν η παραγωγή προϊόντος ή
κάποιας υπηρεσίας, αλλά η επιδότηση, είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της
ελληνικής κοινωνίας και το οποίο σαν
νοοτροπία και αντίληψη πρέπει να αλλάξει.
