Με ανακοίνωσή του το σωματείο εργαζομένων στα πετρέλαια,
καθώς και η διοίκηση της ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ που ως γνωστό είναι ένα και το αυτό,
προσπαθούν να υπερασπιστούν το δικαίωμα που έχουν ως ιδιωτική εταιρία να
προσλαμβάνουν και να απολύουν όποιους θέλουν, χωρίς να είναι
υποχρεωμένοι να λογοδοτούν σε
κανέναν. Έχουν δίκιο, κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει σε έναν ιδιώτη
επιχειρηματία και να τον ελέγχει για τον ποιον προσλαμβάνει και ποιον απολύει.
Είναι όμως η ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ ιδιωτική εταιρία; Ναι, σύμφωνα με
την νομική της υπόσταση. Μέχρι εδώ όμως, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι με την
σύμβαση του 1999 παραχωρήθηκε ο ορυκτός πλούτος και οι εγκαταστάσεις στους
εργαζόμενους για να λειτουργήσει ξανά η μονάδα, χωρίς να καταβάλουν κανένα ποσό
στο ελληνικό δημόσιο. Στη συνέχεια, η διοίκηση των εργαζομένων παραχώρησε – με
πολλά επεισόδια ενδιάμεσα – εντελώς δωρεάν όλα τα δικαιώματα στην Ενεργειακή
Αιγαίου, ουσιαστικά δώρισαν το δώρο που τους έγινε, με βάση την συμφωνία του
1999, η οποία συμφωνία δεν ισχύει, έχει γίνει κουρελόχαρτο!!! Ουσιαστικά
δώρισαν εγκαταστάσεις και ορυκτό πλούτο!!! Άραγε έναντι ποιού αντιτίμου; Απλά
και μόνο την διατήρηση των θέσεων εργασίας;
Δεν είναι όμως μόνο
αυτά. Όταν έχουν κάποιο πρόβλημα, εργαζόμενοι και διοίκηση, απευθύνονται στην
τοπική κοινωνία και στους εκφραστές της που είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι
Βουλευτές, με αυτούς τρέχουν στα υπουργεία και πιέζουν την εκάστοτε κυβέρνηση.
Δεν ξέρουμε πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις που να πηγαίνουν με τους βουλευτές
τους στον υπουργό!!! Κάνουμε λάθος; Αλήθεια πόσες ιδιωτικές επιχειρήσεις απ’ αυτές
που είναι έτοιμες να κλείσουν φώναξαν ότι λειτουργούν στο όνομα της τοπικής
κοινωνίας; Πώς μπορεί κάποιος να επικαλείται όταν την χρειάζεται την τοπική
κοινωνία και μετά να την γράφει στα παλιά του τα παπούτσια;
Πέρα όμως και απ’ όλα αυτά, υπάρχει μια συγκεκριμένη
νομοθεσία για το πότε γίνονται οι απολύσεις και γιατί, έχει γίνει έλεγχος από
την αρμόδια υπηρεσία για το κατά πόσο τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες; Τι έχει
να πει αλήθεια η Επιθεώρηση Εργασίας επ’ αυτού;
