Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου μπορούν να δώσουν στην χώρα μια
κυβέρνηση – συμμαχική τριών κομμάτων – αλλά δεν θα δώσουν λύση στο πολιτικό
πρόβλημα της χώρας, με την έννοια της
δημιουργίας ενός νέου πολιτικού
συστήματος που θα εγγυάται την πρόοδο της κοινωνίας. Ίσως αυτό να συμβεί στις
μεθεπόμενες εκλογές και αφού έχει κλείσει οριστικά ο κύκλος της μεταπολίτευσης.
Διατυπώνουμε αυτή την άποψη βλέποντας πρώτα απ’ όλα τις
τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπου σε άλλες πρώτη είναι η ΝΔ και σε άλλες ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βλέποντας τις οριακές διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας – ή δεν είναι
έτσι – αποκομίζουμε το συμπέρασμα ότι όταν κυριαρχεί ο φόβος για το αύριο, οι
πολίτες συσπειρώνονται στη ΝΔ και ξεπερνούν τις αναστολές τους, λόγω του
καταστροφικού κυβερνητικού της περιβάλλοντος. Όταν τους πλημμυρίζει η οργή για
όσα έχουν γίνει στρέφονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε καμία περίπτωση όμως, ούτε η μία,
αλλά ούτε η άλλη επιλογή δεν είναι προϊόν ψύχραιμης, νηφάλιας και πάνω απ’ όλα
λογικής σκέψης.
Δεν ξέρουμε ποιο κόμμα θα είναι ο βασικός σκελετός της νέας
κυβέρνησης, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ, ωστόσο έχουμε την αίσθηση ότι ο κύκλος της
μεταπολίτευσης δεν έχει κλείσει ακόμη, απλά το σύστημα κλυδωνίζεται και θα
κλείσει μόνο αν κυβερνήσει έστω και για ένα μήνα ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο μια κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε επί κυβερνήσεως του Γιώργου
Παπανδρέου, δηλαδή το τέλος όλων των αριστερών ψευδαισθήσεων που καλλιέργησε η
μεταπολίτευση.
Η ΝΔ ήδη έχει ηττηθεί σε ιδεολογικό επίπεδο, μια ήττα και
του ΣΥΡΙΖΑ μετά την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αποτελεί βασική
προϋπόθεση για τον απεγκλωβισμό των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου από ένα
κομματοκρατούμενο σύστημα που το μόνο που παρήγαγε ήταν σήψη και διαπλοκή κι
αυτό το πέτυχε ανενόχλητο πουλώντας ψεύτικες ελπίδες. Για να έχουμε ένα νέο
κύκλο αναγέννησης θα πρέπει να προηγηθεί ο πλήρης θάνατος ότι θυμίζει το παλιό.
Μέχρι να συμβεί αυτό θα πορευόμαστε με το κενό να χάσκει κάτω από τα πόδια μας.
