Οι εκλογές είναι σαν το χρηματιστήριο, στηρίζονται στην ελπίδα. Το χρηματιστήριο λειτουργεί με βάση τις προσδοκίες που μπορεί να δημιουργήσει η εικόνα μιας επιχείρησης ή το αντίστροφο, γι’ αυτό και η αποτίμηση που γίνεται καθημερινά στον πίνακα αξιών, σπάνια συμπίπτει με την πραγματική αξία. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στις εκλογές και με τα κόμματα, όσο πιο καλή είναι η δημόσια εικόνα ενός
κόμματος και μαζί και του επικεφαλής του, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκομιδή των ψήφων που θα αλιεύσει με τις κάλπες. Ουσιαστικά λοιπόν οι εταιρίες και τα κόμματα διαχειρίζονται την «ελπίδα» μελλοντικών κερδών. Όσο φυσιολογικό είναι λοιπόν για μια εταιρία που έχει αρχίζει να έχει ζημιές να προσπαθεί να αλλάξει έτσι ώστε να ξανακερδίσει μια ανοδική πορεία στην αγορά, άλλο τόσο παράλογο είναι – για τα ελληνικά δεδομένα - ένα κόμμα ή στην περίπτωσή μας για το σύνολο του πολιτικού συστήματος να επιδιώκει να αναταχθεί. Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το πολιτικό σύστημα στη χώρα είναι σαν αυτή που θα μας έδινε ένας πωλητής που θα μας χτυπούσε την πόρτα για να μας πουλήσει σκάφη για το πλύσιμο των ρούχων!!! Αν δε τολμούσαμε να αρθρώσουμε λόγο αντίρρησης, λέγοντας «μα έχουμε πλυντήριο, τι να την κάνουμε τη σκάφη»; Αυτός ετοιμόλογος και καπάτσος θα μας έλεγε ότι «είναι πολύ καλό που έχουμε πλυντήριο γιατί δεν χρειάζεται να ψάχνουμε που επάνω θα τοποθετήσουμε την σκάφη»!!!
Όσο και αν φαίνεται αστείο, έτσι είναι, στην μετά μνημόνιο εποχή, έρχεται το πολιτικό προσωπικό της χώρας να προσπαθήσει να μας πουλήσει «σκάφη», ενώ αγνοεί ότι έχουμε πλυντήριο. Γι’ αυτό και υπάρχει αυτή η απόσταση, ανάμεσα σε αυτούς και εμάς, ανάμεσα στις δικές μας και στις δικές τους ανάγκες.
Καταρρέοντας η κομμουνιστικού τύπου οικονομία, δεν τους έχουμε ανάγκη, ούτε για δουλειά, ούτε για την σύνταξη. Από την άλλη, οι περισσότεροι εξ αυτών δεν μπορούν να διανοηθούν ότι θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία, κάνοντας κάτι άλλο… Και επιμένουν.
Όσο όμως επιμένουν αυτοί, τόσο περισσότερο οι πολίτες τους κλείνουν την πόρτα, γιατί η αποχή από τις εκλογές αυτό το νόημα έχει. Αν δεν υπάρχει μια συνολική ανάταξη, ώστε να υπάρξουν κόμματα που θα μπορούν να προσφέρουν με αξιοπιστία την ελπίδα, οι εκλογές θα εξελίσσονται σε μια άνευ ουσίας αντιπαράθεση που θα βουλιάζει τη χώρα όλο και πιο πολύ. Το ζητούμενο λοιπόν δεν μπορεί να είναι σήμερα οι εκλογές, αλλά ένας νέος πολιτικός λόγος, ο οποίος δύσκολα μπορεί να εκφραστεί από παλαιάς κοπής πολιτικούς η οποίοι έχουν δοκιμαστεί όσον αφορά την αξιοπιστίας τους.
