Η απειλή ότι ξαφνικά μπορεί να βρεθούν οι εργαζόμενοι της
ΒΦΛ και της ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ με μια απόλυση στο χέρι είναι σαφώς ένα πολύ ισχυρό όπλο
για τις δύο εργοδοσίες προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Η μεν
Ενεργειακή να πάρει τα σεισμικά του κόλπου της Καβάλας – τα
οποία και σαφώς
δικαιούται – αλλά πρώτα και κύρια την εκμετάλλευση του εξαντλημένου κοιτάσματος
της Κ προκειμένου να μετατραπεί σε μια μεγάλη υπόγεια δεξαμενή φυσικού αερίου.
Η δε ΒΦΛ πιέζεται να καταθέσει την εγγυητική επιστολή των 5,5 εκατομμυρίων ευρώ
για πάρει το φυσικό αέριο που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Δεν νομίζουμε ότι
η οικογένεια Λαυρεντιάδη δεν έχει την δυνατότητα να τη προσκομίσει, αλλά γιατί
να το κάνει όταν έχει κάθε λόγο να ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, υπό την απειλή
της ανεργίας, για να πετύχει ένα συμψηφισμό με την κυβέρνηση.
Με λίγα λόγια οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται και στις δύο
περιπτώσεις ως όμηροι, για να πετύχουν οι ιδιοκτήτες των δύο επιχειρήσεων τους
στόχους τους. Ωστόσο δεν είναι και οι δύο στην ίδια μοίρα. Μπορεί από χθες,
μετά τον περιορισμό της παροχής του φυσικού αερίου, οι εργαζόμενοι της ΒΦΛ να
νοιώθουν έντονη την ανασφάλεια, το μεγάλο πρόβλημα όμως θα το έχουν οι
εργαζόμενοι στην ΚΑΒΑΛΑ ΟΙΛ, για λόγους που σύντομα θα γίνουν δημόσια γνωστοί.
