Η ταινία του Νίκου Νικολαϊδη παραγωγής του 1979, με τίτλο
«Τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα…» είναι μια καταπληκτική ταινία που μιλάει για τα
χαμένα όνειρα της επανάστασης, της γενιάς του ’50, όπου μετά από χρόνια,
ξοφλημένοι από κάθε άποψη οι ήρωες της ταινίας βρίσκονται για να
θυμίσουν ότι
υπάρχουν και αμέσως μετά να τραβήξουν, ο καθένας το δρόμο του προς το πολιτικό του κοιμητήριο. Η ταινία δεν είναι
γνωστή σε πολλούς, αλλά ο τίτλος ως ιδιαίτερα ευρηματικός αυτονομήθηκε της
ταινίας και έχει χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλά δημοσιογραφικά κείμενα για να
εκφράσει καταστάσεις που αν και νεκρές υπάρχουν ακόμη, για παράγοντες της
πολιτικής ή του αθλητισμού τελειωμένους που συνεχίζουν να ονειρεύονται τιμές,
δόξες, χρήμα και νέες επιτυχίες. Ο Διονύσης Σαββόπουλος το είπε σε ένα τραγούδι
του διαφορετικά «Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο»!!!
