Στις εκλογές που έγιναν προχθές στην Γαλλία, πέρα από τα
εκλογικά αποτελέσματα που είναι γνωστά, υπάρχει και ένα ακόμη σημαντικό
στοιχείο που είναι η πολλή μεγάλη συμμετοχή, η αθρόα κυριολεκτικά προσέλευση
των Γάλλων στην κάλπη. Και είναι σημαντικό ότι συνέβη αυτό το
γεγονός στην
Γαλλία, καθώς η γαλλική επανάσταση ήταν η αρχή για να μπει ένα τέλος στην
φεουδαρχία και οι δουλοπάροικοι έχοντας το δικαίωμα της ψήφου και την
ιδιοκτησίας, να γίνουν πλέον πολίτες ενός κράτους. Ουσιαστικά έτσι γεννήθηκε
και η νεώτερη ιδέα του κράτους.
Είναι αυτό το κράτος που συστηματικά αποδομείται με κάθε
τρόπο. Ένας από αυτούς είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει κυρίαρχος
τρόπος αντίδρασης στον εκφυλισμό του πολιτικού συστήματος, η αποχή από τις
εκλογές, που σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύεται και από την πολιτική απομόνωση,
την ιδιώτευση. Αν αυτό το συνδυάσουμε και με τον οικονομικό πόλεμο που
διεξάγεται και έχει – μεταξύ άλλων – στόχο και την μικροϊδιοκτησία (το σπίτι –
το χωράφι που έχει ανάγκη κανείς για να ζει αξιοπρεπώς) καταλαβαίνει κανείς το
πώς επιχειρείται εντέχνως, ένα βίαιο πέρασμα εκ νέου στην φεουδαρχία.
Αν γίνει κυρίαρχο αυτό το ρεύμα δεν απέχουμε και τόσο πολύ
από την ημέρα που η καθολική απαξίωση των εκλογών θα είναι το πρώτο βήμα για
τον αυτοπεριορισμό των πολιτικών μας δικαιωμάτων. Όταν αρχίσει να καλλιεργείται
η ιδέα ότι την λύση δεν μπορούν να την δώσουν οι εκλογές, τότε θα είναι η
κρίσιμη στιγμή για τις μεγάλες αλλαγές.
Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το αστικό πολίτευμα, αυτό
που στηρίζεταισ το καθολικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι είναι το
καλύτερο, είναι όμως το δημοκρατικότερο που υπάρχει καθώς στηρίζεται στην αρχή
του «διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά έχεις το δικαίωμα να το λες και θα υπερασπιστώ
αυτό σου το δικαίωμα».
Ακόμη και μια μούντζα επάνω σε ένα ψηφοδέλτιο, για όποιον
θέλει να διαμαρτυρηθεί και δεν μπορεί να εκφραστεί διαφορετικά, έχει μεγαλύτερη
σημασία από την αποχή από τις κάλπες!!!
