Υπάρχει ένα πολύ ωραίο ανέκδοτο με την σοφία της Ανατολής το
οποίο μας ταιριάζει απόλυτα. Ήταν λέει μια φορά ο Ναστραντίν Χότζας που είχε
δανειστεί χρήματα από τον εβραίο γείτονά του, τον Κοέν, κι όταν ήρθε η ώρα να τα
επιστρέψει δεν τα είχε. Τον έτρωγε η έννοια και δεν μπορούσε να κοιμηθεί το
βράδυ, γιατί σκεπτόταν ότι με το ξημέρωμα θα έπρεπε να επιστρέψει τα χρήματα και
πως θα έλεγε ότι δεν τα μάζεψε. Στριφογυρνούσε λοιπόν στο κρεβάτι και πάλευε με
τα
στρωσίδια, μέχρι που δεν άντεξε η γυναίκα του και τον ρώτησε τι συμβαίνει.
Με τα πολλά ο Ναστραντίν της είπε το πρόβλημα του και αιτία που είχε χάσει τον
ύπνο του, οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη η γυναίκα του ανοίγει το παράθυρο και
αρχίζει να φωνάζει «Κοέν, Κοέν, Κοέν…»!!! Εκείνος προσπαθούσε να την σταματήσει
λέγοντας της «μα καλά τρελάθηκες, αμ δεν
έχουμε να τον πληρώσουμε τον άνθρωπο, θα τον ξυπνήσουμε μέσα στα άγρια
μεσάνυχτα…». Εκείνη έκανε ότι δεν άκουγε τα παρακάλια του και συνέχισε να
φωνάζει «Κοέν, Κοέν, Κοέν…». Με τέτοια φωνή που είχε δεν άργησε να ξυπνήσει ο
Κοέν, το σπίτι του οποίου ήταν ακριβώς απέναντι. ‘Άνοιξε ο γείτονας το παράθυρο
και ρώτησε την γυναίκα του Ναστραντίν για το τι συμβαίνει και τον ξύπνησε…
«Περιμένεις αύριο το πρωί τον Ναστραντίν να σου φέρει τα χρωστούμενα;», των
ρωτάει, ενώ προσπαθώντας να καταλάβει ο Κοέν τι του έλεγε, πέρασαν
λίγες στιγμές και απάντησε: «Ναι, αύριο το πρωί περιμένω να μου φέρει δέκα
χρυσές λίρες», λέει με νεύρο και τσαντίλα ο εβραίος. «Ε, μην τον περιμένεις να
σου φέρει λεφτά γιατί δεν τα έχει» του λέει και του κλείνει κατάμουτρα τα
παραθυρόφυλλα. Γυρνώντας στον Ναστραντίν του λέει η γυναίκα του: «Τώρα εσύ πέσε
και κοιμήσου», την αρπάζει τότε αυτός μέσα στα νεύρα: «μα καλά τρελάθηκες
τελείως, δεν φτάνει που δεν έχουμε να τον πληρώσουμε τον ξυπνήσαμε τον άνθρωπο
μέσα στα άγρια μεσάνυχτα και έχασε τον ύπνο του…» και του απαντάει εκείνη
ψύχραιμα: «μέχρι τώρα εσύ δεν μπορούσες
να κοιμηθείς επειδή δεν είχες να τον πληρώσεις, τώρα που το έμαθε, εσύ κοιμήσου
και άσε αυτόν να μένει ξάγρυπνος με την σκέψη ότι δεν θα πάρει πίσω τα λεφτά
που περιμένει».
Αν το δικό μας πολιτικό σύστημα, το 2010 και ένθεν είχε την
λογική της γυναίκας του Ναστραντίν θα επέλεγε τον δρόμο της Ισλανδίας και
σήμερα θα είχε βάλει τάξη στην οικονομίας, αντί αυτού επέλεξε τον δρόμο του
ξεπουλήματος και την διάλυσης της χώρας, για να μην στεναχωρηθούν οι αγορές. Γι’
αυτό δεν μπορεί να υπάρχει λύση του προβλήματος από το υφιστάμενο πολιτικό
σύστημα, γιατί στις προτεραιότητές του δεν είναι οι πολίτες της χώρας, αλλά οι
δανειστές με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Γι’ αυτό και έχουμε να ζήσουμε πολλές
ακόμη ακραίες καταστάσεις. Ετοιμαστείτε.
Θεόδωρος Α. Σπανέλης
