Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Ευνουχισμένη η Δικαιοσύνη


Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η μεταπολίτευση παίρνει παράταση ζωής, υποστηρίζει ένας φίλος και θα συμφωνήσουμε μαζί του. Το τέλος της 7ετίας γράφτηκε με μια μεγάλη εθνική απώλεια, κάνοντας τον αναγκαίο παραλληλισμό υποστηρίζει ότι για να γραφτεί και το τέλος της μεταπολίτευσης, θα
πρέπει να μετρήσουμε μια ακόμη εθνική απώλεια ή να γίνουμε Αργεντινή, να βγουν όλοι οι απελπισμένοι στους δρόμους και να καταστρέψουν ότι θυμίζει το παλιό. Η αλήθεια είναι ότι οι ιστορικοί κύκλοι κάπως έτσι κλείνουν, είτε με μια καταστροφή, είτε με μια εξέγερση. Σε καμία περίπτωση ένας κύκλος δεν έκλεισε με δικαστήρια…

Αν ανατρέξουμε στη νεώτερη πολιτική ιστορία μας, θα διαπιστώσουμε ότι τα μόνα πρόσωπα που δικάστηκαν και καταδικάστηκαν από τη Δικαιοσύνη ήταν οι πρωταίτιοι του πραξικοπήματος του 1967 και ο Γιώργος Κοσκωτάς, άντε και ο Άκης Τσοχατσόπουλος που προφυλακίστηκε και πολλοί πλέον θεωρούν ότι δεν είναι και τόσο βέβαιη η καταδίκη του…  Δηλαδή σύμφωνα με την ελληνική Δικαιοσύνη οι μοναδικοί που έχουν ευθύνες για την κακοδαιμονία του τόπου είναι μια δράκα αξιωματικών του στρατού και ένας απατεώνας που πήγε να αλώσει το τραπεζικό σύστημα…


Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας, εκείνο που είναι το σημαντικό είναι ότι τόσο ό η καταδίκη των Απριλιανών όσο και του Κοσκωτά δεν ήταν το γεγονός που άλλαξε τον ρου των γεγονότων, αλλά αποτέλεσμα της αλλαγής του στάτους που προηγήθηκε. Με αυτό θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι όσες ανακρίσεις και να γίνουν, όσοι εισαγγελείς και να αναλάβουν δράση, η Ελλάδα δεν είναι Ιταλία έτσι ώστε να περιμένουμε ότι ένας δικαστής μπορεί να αλλάξει την ροή των εξελίξεων. Δυστυχώς, γιατί αν η αλλαγή στον τόπο μας ήταν θέμα δικαιοσύνης σίγουρα θα είχαν βρεθεί πέντε ανεξάρτητοι και τίμιοι δικαστές να καταδικάσουν όσους έχουν ευθύνες για την κατάντια ενός ολόκληρου λαού. Το πολιτικό σύστημα όμως είναι θωρακισμένο με τόσες ασφαλιστικές δικλείδες που καμία δικαιοσύνη δεν μπορεί να το κλονίσει, γι’ αυτό ας προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα και μην έχουμε καμία αυταπάτη ότι η μεταπολίτευση θα κλείσει σαν ένα κεφάλαιο μιας ωραίας ρομαντικής ιστορίας. Όσο δεν αφήνονται ελεύθερες να δράσουν οι κοινωνικές δυνάμεις μέσα στους θεσμούς τόσο πιο κοντά ερχόμαστε στο σημείο της έκρηξης.

Θεόδωρος Α. Σπανέλης