«Της ηγεµονίας αυτής τη δύναµη αυξήσαµε περισσότερο εµείς εδώ, όσοι σήµερα βρισκόµαστε ακόµη κάπου στην ώριµη ηλικία, κι ετοιµάσαµε την πόλη να’χει απόλυτη αυτάρκεια σε όλα και για πόλεµο και για ειρήνη».
Τα παραπάνω λόγια είναι από τον Επιτάφιο του Περικλέους, ασχέτως αν ειπώθηκαν από τον ίδιο τον ηγέτης της αρχαίας Αθήνας ή αν γράφτηκαν από τον συγγραφέα του Πελοποννησιακού πολέμου, Θουκυδίδη, ήταν και παραμένουν και σήμερα επίκαιρα.
Γιατί ποιο άλλο καθήκον έχει κάθε ηγέτης, κάθε ηγέτιδα παράταξη, από το ν’ αυξάνει αυτό που παρέλαβε από τους προγόνους του και να παραδίδει στους επόμενους μια πόλη – κράτος – που να έχει «απόλυτη αυτάρκεια σε όλα και για πόλεµο και για ειρήνη»;
Είναι επίκαιρα γιατί τα τελευταία 40 χρόνια, στο όνομα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, βιώσαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, μια βαθιά ανατροπή δομών, θεσμών και αντιλήψεων, με στόχο τι; Να φτάσουμε στην χρεωκοπία;
Τι συνέβη και ξαφνικά από την ελπίδα «για καλύτερες μέρες» φτάσαμε στο «μη χειρότερα»; Πολλά μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν για το τι έφταιξε. Ωστόσο εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα έχει την πρώτη και την κύρια ευθύνη. Ήταν ένα σύστημα που αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Ήταν μια κατάσταση πραγμάτων που υποθήκευσε και τον τελευταίο ανεκμετάλλευτο πλούτο της χώρας. Ήταν ένα σύστημα που αδιαφόρησε για την αυτάρκεια της χώρας, τόσο για τον καιρό της ειρήνης, όσο και για τον καιρό του πολέμου, που ζούμε αυτό το χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό και σήμερα αυτό το σύστημα δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της διάσωσης και στην συνέχεια της ανασυγκρότησης της χώρας.
Θα πρέπει να αναδειχθούν νέες πολιτικές δυνάμεις μέσα από την κοινωνία και την παραγωγή, για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να σπάσουν τα στεγανά της πολιτικής. Υπάρχουν δύο τρόποι να συμβεί αυτό, το ένα είναι με τη βία, μέσα από μια κοινωνική έκρηξη που ήδη είναι επελαύνουσα και το δεύτερο μέσα από ανοιχτές, δημοκρατικού χαρακτήρα διαδικασίες. Το δεύτερο δεν το βλέπουμε, γι’ αυτό ας ετοιμαζόμαστε για το πρώτο. Ο τοκετός έρχεται και θα είναι ιδιαίτερα επώδυνος.
