Στις Η.Π.Α. υπάρχει μια διάχυτη αντίληψη στην κοινωνία σε σχέση με την απόκτηση πλούτου, σύμφωνα με την οποία το καθοριστικό για να γίνει κάποιος πλούσιος δεν είναι αν είναι τυχερός ή άτυχος – μόνο – αλλά αν είναι έξυπνος ή χαζός!!! Το υποστηρίζουν αυτό το σκεπτικό τους με το
επιχείρημα ότι η ζωή τα φέρνει έτσι που σε όλους τους ανθρώπου δίνονται ευκαιρίες, πολλές ή λίγες, από την εξυπνάδα του όμως εξαρτάται αν θα τις διακρίνει και αν θα τις αδράξει για να τις μετασχηματίσει σε επιτυχίες, οι οποίες μεταφράζονται βέβαια σε χρήμα και δόξα.Αν μιλούσαμε λοιπόν με ένα αμερικάνο που διέπεται από αυτή την αντίληψη και του δείχναμε της Καβάλα έτσι όπως έχει καταντήσει, θα μας έλεγε ότι αφενός θα έπρεπε να ντρεπόμαστε και αφετέρου ότι είμαστε χαζοί. Γιατί δεν είναι δυνατόν να έχεις ένα τόπο με τόσο ανεξόρυκτο «μετάλλευμα» και να μην αξιοποιήσεις την ευκαιρία για να ευημερήσουν οι κάτοικοί του.
Μάλιστα έχουμε το παράδειγμα γειτονικών πόλεων που από το τίποτα δημιούργησαν καταστάσεις που σήμερα, σε καιρούς κρίσης, δίνουν ανάσα στην αγορά και την τοπική οικονομία. Αναφερόμαστε τόσο στην Ξάνθη με το Καρναβάλι και τις Γιορτές της Παλιάς Πόλης όσο και στη Δράμα με την Ονειρούπολη. Εμείς δεν χρειάζεται να μπούμε σε αυτά τα χωράφια, άλλη πρέπει να είναι η κατεύθυνση μας και άλλος ο προορισμός μας. Οι γείτονες αναγκάστηκαν να πάνε σε αυτές τις διοργανώσεις μην έχοντας κάτι άλλο, με ιστορικό και θρησκευτικό υπόβαθρο.
Εμείς που το έχουμε όμως, δεν το ξέρουμε και αυτό οφείλεται στο ότι δεν βλέπουμε τις ευκαιρίες που υπάρχουν μπροστά μας και αφηνόμαστε έρμαια στα παλιρροϊκά κύματα της κρίσης. Εκτός βέβαια αν μας αρέσει να περνάμε την ώρα μας μονολογώντας «Φτώχεια καταραμένη… φτώχεια» και να αποδίδουμε τα προβλήματα στην ατυχία μας!!!
