Λένε ότι αν η Καβάλα ήταν μια πόλη της δυτικής Ευρώπης θα μπορούσε να είχε γίνει το αντίπαλο δέος του Μονακό. Θα υποστηρίξουμε εμείς με τη σειρά μας ότι αν η τοπική πολιτική, θρησκευτική και οικονομική εξουσία αξιοποιούσε την Ιστορία της περιοχής θα μπορούσε να ανταγωνιστή τη Ρώμη. Όπως έγινε στο παρελθόν όταν ο Τερτυλιανός σε
επιστολή του αναγνωρίζει ως τα τρία σημαντικότερα κέντρα του χριστιανισμού, την Έφεσο, τους Φιλίππους και τη Ρώμη. Βέβαια οι Φίλιπποι εκείνη την εποχή είναι ήδη μια μεγαλούπολη, σύμφωνα με μαρτυρίες περιηγητών και με την εδραίωση της χριστιανικής θρησκείας γνωρίζει τους επόμενους αιώνες (3-5 αιώνα μ.χ.) εξαιρετική ανάπτυξη, η οποία δεν μπορεί ούτε καν να συγκριθεί με τα ισχύοντα σήμερα στην περιοχή μας.Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν οφείλουμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά και να βγούμε από την απραξία και την στασιμότητα. Αρκεί η μέχρι τώρα φλυαρία για το χρέος και την κρίση, ας δούμε το μετά.
Ως γνωστό αυτό που κάνει ξεχωριστή την περιοχή μας στον χριστιανικό κόσμο, είναι η απόβαση εδώ, στο λιμάνι της Νεαπόλεως, του Θείου λόγου μέσω του Αποστόλου Παύλου και το γεγονός ότι εδώ ουσιαστικά βαπτίστηκε η Ευρώπη στον Χριστιανισμό, αρχής γενομένης από την Αγία Λυδία τη Φιλιππησία. Ένα πρώτο βήμα λοιπόν θα ήταν ο εορτασμός των Θεοφανείων – της φανέρωσης του Θείου δηλαδή – να λάβει ένα συμβολικό χαρακτήρα ευρύτερο, από αυτόν που έχει σήμερα και το γεγονός αυτό να αποτελέσει πόλο έλξης για τους απανταχού Χριστιανούς.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να γίνει η αρχή από ορισμένα απλά ζητήματα που πρέπει να διευθετηθούν. Το πρώτο είναι να μεταφερθεί η τελετή στο σημείο της απόβασης του Αποστόλου Παύλου, σημείο κοντινό στο σχετικό μνημείο. Το δεύτερο είναι να βαπτίσουμε επιτέλους το λιμάνι της Καβάλας με ένα όνομα, για πόσο καιρό ακόμη θα ονομάζεται «Κεντρικό Λιμάνι Καβάλας», πολλώ δε όταν το νέο λιμάνι και δικαίως φέρει το όνομα του μεγάλου βασιλιά των Μακεδονίας Φίλιππου του Β’. Το παλιό λιμάνι της Νεαπόλεως θα πρέπει να ονομαστεί λιμάνι «Αποστόλου Παύλου». Πέρα απ’ οποιαδήποτε θεολογική διάσταση είναι ένα χρέος που το έχουμε απέναντι στην Ιστορία αυτού του τόπου. Δεν θέλουμε να σκεφτούμε ότι μπορεί να υπάρχουν δυνάμεις που να ενοχλούνται από μια τέτοια ονοματοδοσία.
Το επόμενο βήμα είναι ο εορτασμός να έχει ένα πάνδημο χαρακτήρα όπου πέρα από το θρησκευτικό μέρος θα υπάρχει και ένα εορταστικό πρόγραμμα. Για παράδειγμα όπως μαρτυρούν παλιοί καβαλιώτες παλαιότερα την ημέρα των Θεοφανείων το λιμάνι γέμιζε από καΐκια που μετά το ρίξιμο του σταυρού στην θάλασσα φρόντιζαν να γεμίζουν με κόσμο και να τους πηγαίνουν βόλτα ανοιχτά της πόλης. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει και τώρα με πλωτές γιορτές επάνω σε φέρυ μπόουτ, ιστιοπλοϊκούς αγώνες κ.α.
Ιδού πεδίου λαμπρό γι’ όποιον εκ των τοπικών παραγόντων θέλει να διακριθεί, όχι γι’ αυτό που είναι αλλά γι’ αυτό που μπορεί να προσφέρει στην πόλη και την Ιστορία της.
