Με απανωτές συσκέψεις προσπαθεί η κυβέρνηση να λάβει
αστυνομικά μέτρα για να περιφρουρήσει τις παρελάσεις. Μετά τα όσα συνέβησαν
στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου τρέχει πανικόβλητη να αποτρέψει
τυχόν επανάληψη των επεισοδίων. Ουσιαστικά όμως τι κάνει; Προσπαθεί με διάφορα
μέτρα να κρύψει το πρόβλημα και το πρόβλημα είναι ότι τα κυβερνητικά
στελέχη
δεν αντέχουν να ακούσουν από τους πολίτες τις κραυγή «ανάξιοι». Αυτή δεν είναι
όμως και η ουσία της Δημοκρατίας; Αν αφαιρέσουμε τις αισχρές χειρονομίες και
τις προσωπικές προσβολές που εκτοξεύτηκαν τον περασμένο Οκτώβριο και οι οποίες
δεν πρέπει να επαναληφθούν, η ουσία είναι ότι οι πολίτες αποδοκιμάζουν τον
πολιτικό κόσμο και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί, και θα ήταν και λάθος.
Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να ληφθούν μέτρα
εκτόνωσης της κατάστασης και αυτό δεν μπορεί να συμβεί με το να ανέβει όλο το
υπουργικό συμβούλιο στην εξέδρα των επισήμων στην πλατεία Συντάγματος. Αυτό
είναι πρόκληση, είναι κίνηση περιφρόνησης και μάλιστα εκ του ασφαλούς. Είναι
σαν και αυτό που κάνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, δεν
βγαίνει σε μια πλατεία να πει το περίφημο «μαζί τα φάγαμε», επιλέγει την
ασφάλεια μια τηλεοπτικής εκπομπής.
Το ανάξιοι θα ακουστεί και την Κυριακή 25 Μαρτίου, όσα
αστυνομικά μέτρα και να ληφθούν, όσες παρελάσεις και να ματαιωθούν. Η μοναδική
λύση για να μη το ακούσουν οι πολιτικοί – υπεύθυνοι και μη για την κατάσταση –
είναι να μην ανέβουν στην εξέδρα. Οποιαδήποτε άλλη λύση επιλέξουν, ενέχει
στοιχεία πρόκλησης και κλιμάκωσης της έντασης.