Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Νίκος Λυγερός: «Αντί να είμαστε η κοινωνία της κρίσης ας γίνουμε η κοινωνία της ΑΟΖ»


Η ΑΟΖ είναι το Κτηματολόγιο της θάλασσας, είναι η δικαίωση της ιστορίας του λαού μας υποστηρίζει ο κ. Λυγερός




Στην Καβάλα βρέθηκε χθες ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής Νίκος Λυγερός καλεσμένος του προέδρου του συλλόγου εκπαιδευτικών σχολών μαθητείας ΟΑΕΔ Γιάννη Πασχαλίδη, για να μιλήσει για το θέμα της ΑΟΖ, στην Ελευθερούπολη. Νωρίτερα βρέθηκε στην Καβάλα και μίλησε στους μαθητές που σπουδάζουν στις σχολές μαθητείας για το επαγγελματικό τους μέλλον και τα νέα επαγγέλματα που θα δημιουργήσουν οι νέες ενεργειακές και οικονομικές ανάγκες. Ο κ. Λυγερός μίλησε και στο «Χ» για το μεγάλο θέμα της ΑΟΖ και τι σημαίνει αυτό για την ελληνική κοινωνία και το μέλλον της.




Τι σημαίνει για την οικονομία της Ελλάδας η οριοθέτηση της ΑΟΖ;

«Ουσιαστικά σημαίνει πως μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε εξορύξεις και γεωτρήσεις , δηλαδή εξόρυξη φυσικού πλούτου και στη θάλασσα, δίχως την ΑΟΖ  δεν γίνεται, περιοριζόμαστε στα  εθνικά χωρικά ύδατα, στα  6 ναυτικά μίλια δηλαδή,  ενώ με βάση οριοθέτησης ΑΟΖ θα πάμε μέχρι τα 200 μίλια».





Για ποιο λόγο θεωρείται πως οι κυβερνήσεις απέφευγαν ή δίσταζαν να οριοθετήσουν την ΑΟΖ;

«Οι λόγοι είναι τρεις. Πρώτον, γιατί ασχολήθηκαν εντατικά με το casus beli, δεύτερον γιατί ασχοληθήκαν με την υφαλοκρηπίδα χωρίς να υπάρξουν αποτελέσματα, και τρίτον δεν υπήρξε η κατάλληλη τεχνογνωσία όσον αφορά τις ΑΟΖ.  Επίσης θα αναφερθώ και στην   ατολμία που προέκυπτε από το φοβικό σύνδρομο σε σχέση με την Τουρκία. Άρα ο συνδυασμός είναι τραγικός».



Πέρα από τα οφέλη που αναφέρεται  πως θα προκύψουν θα υπάρξουν και κίνδυνοι;

«Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Έχουμε ένα απέραντο γαλάζιο χωράφι. Ένα χωράφι το οποίο δεν έχουμε δηλώσει πως μας ανήκει. Γιατί να μην υπάρχει κίνδυνος τώρα που δεν το  έχουμε δηλώσει πως είναι δικό μας. Όσο καθυστερούμε σε σχέση με την Κύπρο  τότε υπάρχει λόγος  να γίνουν επαφές ανάμεσα σε Τουρκία και Αίγυπτο με αποτέλεσμα να πρέπει να προσφύγουμε στα δικαστήρια για ν΄ αποδείξουμε πως είναι δικό μας. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι η καθυστέρηση. Υπάρχουν 137 χώρες που έχουν οριοθετήσει ΑΟΖ. Εμείς έχουμε την 2η μεγαλύτερη ΑΟΖ στην Μεσόγειο και ποιος ο λόγος να μην την αξιοποιήσουμε; Βρισκόμαστε σε κρίση πρέπει να βρούμε μια οικονομική λύση με στρατηγική. Αυτή είναι και η ΑΟΖ».



Η συζήτηση της οριοθέτησης  της ΑΟΖ πιστεύεται πώς είναι απόρροια της οικονομικής κρίσης;

«Όχι. Η οριοθέτηση και η θέσπιση της ΑΟΖ θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί από τη δεκαετία του  1990. Αν ήμασταν σοβαροί. Όπως η Κύπρος θέσπισε την ΑΟΖ το 2004 ενώ μπήκε στην Ε.Ε., εμείς ήμασταν στην Ε.Ε από το 1981, έχουμε καθυστερήσει πάνω από 20 χρόνια.  Αν υπήρχε ΑΟΖ τώρα δεν θα διανύαμε μέρες κρίσης. Τόσο απλά. Πώς με τόσο φυσικό αέριο θα είχε εμφανιστεί μια οικονομική κρίση; Τώρα η λύση στην κρίση είναι η θέσπιση της ΑΟΖ. Τώρα είναι απαραίτητη λόγω του φυσικού αερίου που θα έρθει από την Κύπρο. Πρέπει να προετοιμαστούμε  ώστε να δεχόμαστε  τα καράβια  με φυσικό αέριο που θα έρχονται. Αν δεν ανακηρύξουμε ΑΟΖ  τότε δεν υφίσταται  μονοπώλιο και όλα αυτά είναι παράνομα, π.χ. σαν το Κτηματολόγιο το οποίο ο καθένας  καθορίζει ποιο χωράφι του ανήκει. Η ΑΟΖ είναι το Κτηματολόγιο της θάλασσας. Δεν είναι κρίμα να πεθάνετε πάνω σε χρυσό και να μην έχεις κάνει τίποτα; Σίγουρα, όλοι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε, αλλά μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Είμαστε ένας λαός κατ΄ εξοχήν της θάλασσας είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτούμε τη θάλασσα και την ιστορία μας σ΄ αυτή. Είναι η δικαίωση της ιστορίας του λαού μας. Μην ασχολείστε άλλο με τη μιζέρια και την κατάθλιψη  αλλά με το μέλλον. Αντί να είμαστε η κοινωνία της κρίσης ας γίνουμε η κοινωνία της ΑΟΖ. Έτσι θα προσφέρουμε τα μέγιστα στις επόμενες γενιές».



Θα είναι η Θράκη μια νέα Κύπρος;

«Όχι, η γιατί  ήδη ανήκουμε  στην Ε.Ε.,  η Κύπρος είχε το ατύχημα το 1974 να μην είναι μέλος της Ε.Ε. αυτή η διαφορά είναι σημαντική.  Αλλά αν η Τουρκία ενταχθεί στην Ε.Ε τότε θα έρθουμε αντιμέτωποι με το ίδιο πρόβλημα».



Βίκυ Κυφωνίδου