Καυτό καλοκαίρι

Μετά τη «βαρυχειμωνιά» της ελληνικής πραγματικότητας, μετά την «αραβική άνοιξη» που οδηγεί στον εκ νέου σχεδιασμό των συνόρων της Μ. Ανατολής, έρχεται η ώρα για ένα «καυτό  - τουρκικό - καλοκαίρι». Από το «Χ» πολλές φορές, σε σημείο παρεξηγήσεως, είχαμε καταγγείλει σε όλους τους τόνους, ό,τι η Τουρκία είναι μια χώρα που δε δημιουργήθηκε από μια επανάσταση των καταπιεσμένων ενάντια στους δυνάστες τους, αλλά από μια σφαγή μεγάλου μέρους του
πληθυσμού της από μια εθνοτική ομάδα, προκειμένου αυτή να κυριαρχήσει επάνω στους υπόλοιπους. Γι’ αυτό και η Τουρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί μια δημοκρατική χώρα, αλλά μόνο κατ’ επίφαση, γι’ αυτό και πάντα υπήρχε ένα αυταρχικό καθεστώς που κρατούσε υπόδουλους εκατομμύρια γηγενείς της Μ. Ασίας. Είναι μια χώρα με ανοιχτούς λογαριασμούς με την Ιστορία. Μπορεί οι Έλληνες και οι Αρμένιοι να μην είναι πια παρόντες για να έχουν λόγο στη σημερινή Τουρκία, υπάρχουν όμως δεκάδες λαοί και θρησκευτικές μειονότητες οι οποίες νοιώθουν ότι απειλούνται περισσότερο από ποτέ. Για ορισμένους ανιστόρητους, με την πλατεία Τακσίμ κλείνει το τρίγωνο Ταχίρ – Πλατεία Συντάγματος. Μπορεί χρονικά να είναι κοντά, είναι  άλλη η κοινωνία της Αιγύπτου, είναι άλλη της Ελλάδας και άλλη τη Τουρκίας. Για παράδειγμα αν εδώ δεν είχαμε το μνημόνιο και το Δ.Ν.Τ. ποιος θα είχε λόγο να κατασκηνώσει για έξι μήνες στην πλατεία Συντάγματος; Στην Τουρκία όμως δεν είναι έτσι, εκεί υπάρχουν πολλοί ανοιχτοί λογαριασμοί τόσο με την Ιστορία όσο και με την Δημοκρατίας και εν γένει το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση.

Όταν το 2010 η Καβάλα άνοιγε το κεφάλαιο της νεοθωμανικής παρουσίας στην Καβάλας, με την αναγνώριση του οθωμανικού παρελθόντος της, όταν υποδέχονταν τον  Αχμέτ Νταβούτογλου για να ανακοινώσει την λειτουργία του Οθωμανικού Κέντρου Σπουδών και όταν έρχονταν και λίγους μήνες μετά ο Αλί Μπαμπατζάν για να επιθεωρήσει και αυτός με τη σειρά του τα Οθωμανικά μνημεία, γράφαμε σε όλους τους τόνους ότι είναι ανεπιθύμητοι γιατί εκπροσωπούν ένα φασιστικό και αυταρχικό καθεστώς που έχει φυλακίσει χιλιάδες πολίτες, επειδή δεν τους αναγνωρίζει το δικαίωμα της γνώμης… Τότε κάποιες γραφίδες, θεραπαινίδες μιας «τραβεστί» αριστερής ιδεολογίας μας κατηγορούσαν ως φασίστες και ακροδεξιούς. Εμείς μιλάγαμε για τον γενοκτόνο Κεμάλ Πασά και αυτοί έβλεπαν έναν επαναστάτη, εμείς μιλούσαμε για τον εξανδραποδισμό των λαών της Μ. Ασίας, και αυτοί έβλεπαν «συνωστισμούς στις προβλήτες», εμείς μιλούσαμε για το δικαίωμα των λαών της Μ. Ασίας στην αυτοδιάθεση και αυτοί έβλεπαν κίνδυνο για ένα καθεστώς για το οποίο έτρεφαν μια κρυφή συμπάθεια!!!

Τώρα που οι λαοί της Μ. Ασίας σήκωσαν – το πόσο θα το δούμε στον απολογισμό – το ανάστημα τους, τι έχουν να πουν όλοι αυτοί οι «τουρκολάγνοι» ή αν προτιμάται «νεοθωμανολάγνοι»; Είναι δυστυχία να σε διαψεύδει η ιστορία γιατί όταν το κάνει, αυτό γίνεται με πολύ σκληρό τρόπο, εμπρός λοιπόν, ήρθε η ώρα οι ιμιτασιόν αριστεροί να ανακαλύψουν ότι μετά τη χρεωκοπία του κομμουνιστικού - σταλινικού μοντέλου κινδυνεύει και το νέο οθωμανικό, ως μετάλλαξη του κεμαλικού!!!

 

Θεόδωρος Α. Σπανέλης