Ο βορειοαφρικανικός εκκλησιαστικός συγγραφέας Τερτυλλιανός τονίζει χαρακτηριστικά το εξαιρετικό κύρος της χριστιανικής κοινότητας των Φιλίππων σε ολόκληρη τη Μακεδονία και την προβάλλει μεταξύ των μεγάλων τοπικών εκκλησιών της χριστιανικής οικουμένης. Την κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων κέντρων εκείνης της εποχής, την Έφεσο και τη Ρώμη λέγοντας ότι οι φιλιππίσιοι φυλάττουν της Αποστολικής παράδοσης στην Μακεδονία…
Ωστόσο αυτή, είναι η θρησκευτική, μια από τις πολλές όψεις αυτού του χώρου, και μάλιστα μόνο η χριστιανική, αφού νωρίτερα αναπτύχθηκε εδώ ένας μυθολογικός πλούτος γύρω από τις αρχαίες θρησκείες, που λειτούργησαν ενισχυτικά στην πορεία της πόλης των Φιλίππων στους Χριστιανικούς χρόνους, καθώς ήδη είχε κατακτήσει τη θέση του ισχυρού θρησκευτικού κέντρου. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο γεγονός τόσο ότι αποτέλεσε την πύλη του Χριστιανισμού προς την Ευρώπη, αλλά ούτε και ότι τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους ήταν ένα από τα κορυφαία κέντρα του.
Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα πολύπτυχο που περιλαμβάνει από την ιστορική μάχη το 42 μ.χ. που έκρινε το πολίτευμα της Ρώμης μέχρι και τον πλούσιο μεταλλευτικό ορίζοντα που μας άφησε τον θησαυρό της κρυμμένης Σκαπτής Ύλης. Δεν θα επεκταθούμε σε αυτά μιας και η αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι η προσπάθεια αποτίμησης της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Όποιος πιστεύει ότι ο κ.κ. Βαρθολομαίος δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει και ήρθε εδώ για ένα περίπατο προκειμένου να περάσει καλά, είναι πολύ πλανημένος. Ήρθε – μεταξύ άλλων - για να τονίσει τον πολύ σημαντικό ρόλο που μπορούν να έχουν σήμερα οι Φίλιπποι – και ένα εφόδιο που προσετέθη στα ήδη υπάρχοντα είναι και το Συνεδριακό Κέντρο – και το δεύτερο να αναδείξει την λησμονημένη Χριστούπολις, η οποία μπορεί σήμερα να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο ανάσχεσης του καλπάζοντα νέο – οθωμανισμού.
Το αναπτυξιακό μέλλον της περιοχής, ο μόνος δρόμος που υπάρχει ,για να κρατηθεί ζωντανή και δραστήρια η τοπική μας κοινωνία, είναι η ανάδειξη της επικαιρότητας του διεθνούς οράματος του Αποστόλου Παύλου. Ουσιαστικά είναι ένα κάλεσμα για μια εκτός των τειχών (extra muros) δράση προκειμένου να σπάσουμε τα τείχη της μιζέριας και να ανοιχτεί η πόλη και ο νομός στην διεθνή αγορά. Ωστόσο εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα, το τρομερό έλλειμμα που συναντάμε στην πολιτική ηγεσία και το οποίο συντηρούν με τις επιλογές τους οι πολίτες, όλοι εμείς δηλαδή. Καχεκτικές, ανεπαρκείς και χωρίς όραμα ηγεσίες οι οποίες για το μόνο που μπορούν να έχουν την εμπιστοσύνη των πολιτών είναι μια ρηχή διαχείριση της καθημερινότητας. Οι πολίτες και πολύ περισσότερο οι επιχειρηματίες δεν θα μπορούσαν να τους συνδράμουν και να στηρίξουν μια τέτοια προσπάθεια εξωστρέφειας γιατί πολύ απλά δεν τους εμπιστεύονται. Η Καβάλα έχει αποθησαυρισμένο χρήμα το οποίο για να κινηθεί χρειάζεται περιβάλλον ασφάλειας και προοπτικής. Αλλιώς δεν θα μπορούμε να σταματήσουμε σε λίγο το μόνιμο αλληθώρισμα της επιχειρηματικής τάξης προς τα κελεύσματα των εξ ανατολών γειτόνων μας.
