Γιατί επιχειρείται η υποβάθμιση της
Μια υπογραφή ίσον 50.000 ευρώ!!!
Όταν στις 18 Μαΐου
του 2010 ο Θόδωρος Καλλιοντζής, βρισκόταν στο δικαστήριο ως μάρτυρας
κατηγορίας, δεν περίμενε ότι τα όσα θα δήλωνε θα τον έβαζαν σε περιπέτειες.
Ήταν βλέπετε ένας επιτυχημένος νομάρχης επί 12 χρόνια και με τον αέρα που του
έδινε η θέση του, είχε την άνεση να είναι περισσότερο ειλικρινής, απ’ όσο
χρειαζόταν!!! Στην συνέχεια όταν άρχισαν να έρχονται τα γεγονότα και να τον
δυσκολεύουν κατάλαβε το πόσο υπεροπτικά αντιμετώπισε κάποιες καταστάσεις. Το
κατάλαβε ακόμη καλύτερα τώρα που δεν είναι νομάρχης παρά μόνο ένας απλώς
δημοτικός
σύμβουλος και επιπλέον έχει τον διακαή πόθο να είναι υποψήφιος
βουλευτής της ΝΔ, αλλά τώρα έχει και μια 10μηνη καταδίκη. Τώρα κατάλαβε ότι η
καταδίκη του σε 10 μήνες φυλάκιση για «αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης» μπορεί να
σταθεί εμπόδιο στα πολιτικά του σχέδια. Ουσιαστικά μια υπογραφή που έβαλε και η
οποία είχε ως συνέπεια να αυξηθεί η περιουσία του κατά 50.000 ευρώ και τα
φτάσει από 150.000 ευρώ στις 200.000 ευρώ δεν είναι μικρό πράγμα. Τότε ο κ.
Καλλιοντζής το έκανε σαν κάτι συνηθισμένο, λες και είναι πολλοί αυτοί που
μπορούν να αυξάνουν την προσωπική τους περιουσία κατά 50.000 ευρώ απλά με μια
υπογραφή, όταν ήρθε η καταδίκη, κατάλαβε ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο
απλά όσο θέλει να τα παρουσιάζει, ωστόσο επιμένει ακόμη και τώρα στις απλουστεύσεις.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η καταδίκη του
Θόδωρου Καλλιοντζή σε 10μηνη φυλάκιση από το Μονομελές Πρωτοδικείο Καβάλας
επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί από τον ίδιο, ως μία απλή διοικητική υπόθεση…
Δυστυχώς για τον πρώην νομάρχη η αλήθεια είναι μακράν των δικών του ισχυρισμών.
Στις 18 Μαϊου 2010
ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καβάλας, ο ίδιος ομολογεί ότι:
«Δεν γνώριζα ότι δεν έπρεπε να υπογράψω εγώ. Εγώ το αγόρασα 150.000 €. Τώρα η
αξία του είναι πολύ μεγαλύτερη γιατί έγινε η προσκύρωση και έχει πολλά
πλεονεκτήματα και αυτή ξεπερνάει τα 200.000 €»…» Η ξεκάθαρη αυτή ομολογία ότι με την υπογραφή
του αύξησε την περιουσία του, αποκαλύπτει δόλο με στόχο τον προσπορισμό ιδίου
οφέλους. Εξάλλου, το άρθρο 254 του ΠΚ σύμφωνα με το οποίο παραπέμφθηκε σε δίκη
αναφέρει ότι: «Υπάλληλος για τον οποίο υπάρχει νόμιμος λόγος να εξαιρεθεί σε
κάποια υπόθεση και που εν γνώσει του αποσιωπά το περιστατικό αυτό και ενεργεί
σ’ αυτή την υπόθεση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών, αν η αποσιώπηση
έγινε με σκοπό την αθέμιτη ωφέλεια του ίδιου ή άλλου ή τη βλάβη άλλου». Ο νομοθέτης
προβλέπει λοιπόν ότι θα τιμωρηθεί , όχι όποιος εν αγνοία του υπέγραψε, αλλά
εκείνος που σκοπίμως χρησιμοποίησε την υπογραφή του για να ωφελήσει τον εαυτό
του ή να βλάψει άλλον. Και ο κ. Καλλιοντζής έκανε το χείριστο των περιπτώσεων.
Υπέγραψε για να πλουτίσει ο ίδιος! Δεν υπέγραψε για να προσκυρώσει ένα τμήμα
οικοπέδου σε έναν φτωχό αγρότη, αλλά για να πλουτίσει ο ίδιος!
Πόσο θράσος αλήθεια απαιτεί μία τέτοια πράξη; Την ώρα που η
ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται πρωτόγνωρα, τη στιγμή που οι ελληνικές
οικογένειες ζουν στα όρια της ανέχειας, τις μέρες που οι νέοι Έλληνες
μεταναστεύουν αναζητώντας αύριο κι ελπίδα, ένας πολιτικός άνδρας χρησιμοποιεί
την εξουσία που ο λαός του χάρισε για να γίνει πλουσιότερος. Ο ίδιος πολιτικός
άνδρας διεκδικεί θέση στα ‘’καθαρά ψηφοδέλτια’’ του Αντώνη Σαμαρά και οργανώνει
την προεκλογική του εκστρατεία, ισχυριζόμενος ότι θα συμβάλλει στην «αλλαγή»
του ελληνικού κράτους. Ποιόν αλήθεια μπορεί να πείσει; Ακόμη και η προσπάθεια
του να προσπεράσει το θέμα, κάνει την υπόθεση ακόμη πιο δύσκολη για την Ν.Δ.
καθώς μια χειροπιαστή, ξεκάθαρη δικαστική απόφαση επιχειρεί να την υποβαθμίσει
και να την απαξιώσει. Αν μη τι άλλο αυτό δεν είναι απαξίωση της Δικαιοσύνης από
έναν πολιτικό που θέλει να γίνει «πατέρας του Έθνους», έτσι ώστε να έχει το
δικαίωμα να νομοθετεί;
