Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Κατανυκτική λειτουργία στον Αγ. Γεώργιο Βρανοκάστρου


Οι χαμηλές θερμοκρασίες, η υγρασία και η βαριά συννεφιά δεν στάθηκαν εμπόδιο για τους πιστούς του Παγγαίου να λειτουργήσουν, το περασμένο Σάββατο το πρωί, την ερειπωμένη και γκρεμισμένη, αλλά φορτωμένη με τόσες μνήμες, εκκλησία του Αγ. Γεωργίου του Βρανοκάστρου. Μια από τις πιο παλιές – η πρώτη οικοδόμηση ανάγεται στον 6ο αιώνα και η δεύτερη στον 11ο αιώνα – εκκλησία της περιοχής η οποία καταστράφηκε το 1763 από τους Τούρκους που έκαψαν τη μονή και έσφαξαν τους 150 περίπου μοναχούς, πριν συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο στην γειτονική μονή της Παναγίας της Εικοσιφίνισας. Η μονή έμεινε κατεστραμμένη και από το χρόνο καλύφθηκε από τα χώματα και την βλάστηση, ωστόσο ζούσε στην μνήμη των ντόπιων της περιοχής. Μέχρι που το 1995 ήρθε η αρχαιολογική σκαπάνη του Νίκου Ζήκου και ανέδειξε τα ερείπια του μοναστηριού.

Πλήθος πιστών συνέρευσαν για την λειτουργία το περασμένο Σάββατο για να τιμήσουν τόσο τον Άγιο, προστάτη του Παλαιοχωρίου, Γεώργιο αλλά και τους νεομάρτυρες που έπεσαν σε εκείνα τα χώματα για την Πίστη τους και την πατρίδα τους. Η λειτουργία και στη συνέχεια το μνημόσυνο για τους νεκρούς μοναχούς τελέστηκε σε κατανυκτική ατμόσφαιρα με την συνοδεία των ύμνων που έψαλαν καλλίφωνοι ψάλτες υπό τη διεύθυνση του μουσικολογιωτάτου μοναχού π. Δανιήλ από την αδελφότητα των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγ. Όρους. Μετά το πέρας της λειτουργίας ο π. Θεοχάρης Καλπάκογλου αναφέρθηκε σε όσα στοιχεία είναι γνωστά για την ιστορία του μοναστηριού και το πλήθος των θαυμάτων του Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια ο π. Δανιήλ μιλώντας σημείωσε ότι είναι μια πολύ σημαντική ημέρα για τον ίδιο που μετείχε στην λειτουργία γιατί από μικρό παιδί – κατάγεται από το Παλιοχώρι - άκουγε γι’ αυτό το μοναστήρι και τώρα του δόθηκε η ευκαιρία να το επισκεφτεί και να λειτουργήσει. Ευχήθηκε μάλιστα η αρχαιολογική σκαπάνη γρήγορα να συνεχίσει το έργο της και στο περίβολο τη μονή για να αναδείξει και τα υπόλοιπα τμήματα καθώς και τους τάφους του μαρτύρων μοναχών.


Ωστόσο αξίζει να σημειώσουμε ότι αν και έχουν περάσει 16 χρόνια από την ανασκαφή δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για την αναστήλωση και την προστασία των ερειπίων. Το αποτέλεσμα είναι τα καιρικά φαινόμενα να έχουν δημιουργήσει εκτεταμένη φθορά στα τοιχία και να έχουν σχεδόν εξαφανίσει τις αγιογραφία και τον διάκοσμο που αποκαλύφθηκε. Στο παρελθόν οι κάτοικοι ζήτησαν από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων να κατασκευαστεί ένα στέγαστρο – όπως αυτό που υπάρχει στους Φιλίππους – για να προστατευθούν τα ευρήματα – αλλά το αίτημα δεν ικανοποιήθηκε. Ωστόσο παραμένει μια επιτακτική ανάγκη. Ο χώρος επίσης απειλείται συνεχώς από την πλούσια βλάστηση του Παγγαίου και προχθές για να μπορέσει τα τελεστεί η λειτουργία παρενέβη ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Παγγαίου Τάκης Ηλιάδης για τον καθαρισμό και τον ευπρεπισμό του χώρου.